💠 فربگی قانون در مسئله حجاب 🔹از دهه ۹۰ تا به امروز شاهد رویکردهای افراط و تفریطی در مواجهه با مساله حجاب بوده‌ایم که ما را دچار سردرگمی کرده و به نتیجه مطلوب نرسیده‌ایم. نباید در دوگانه‌هایی مثل کار فرهنگی یا برخورد قانونی گرفتار شویم. از سوی دیگر ما در ورطه توقع بیش از حد از قانون عفاف و حجاب اُفتاده‌ایم و گرفتار اسطوره بازدارندگی قانون هستیم و حال آن که بیش از حد به تأثیر قانون دلبسته‌ایم و نباید همه تخم‌مرغ‌ها را در یک سبد بگذاریم. 🔸آن چه حائز اهمیت است این که نباید در سطح معرفتی و گفتمانی فعلی باقی بمانیم بلکه می‌بایست فراتر از مباحث مرسوم رسانه‌ای، به دنبال گفتمان جدید در باب حجاب باشیم به این خاطر که گفتمان عامل حرکت جامعه است. در وضع کنونی دچار تناقضاتی هستیم که ریشه در مشکل ناکارآمدی سطح گفتمان فعلی دارد و لذا به شدت معتقدم که پارادایم حجاب می‌بایست تغییر کند. در دکترین تربیتی منبعث از روح اندیشه کلی اسلامی، باید تمرکز ما بر احیای حس عزت در جامعه و به خصوص در بین زنان و دختران باشد. 🔹باید به دنبال طرح کلی و نه جامع از حجاب بود؛ طرحی که به جای پراکنده‌کاری ریشه را تقویت و یک موضع را فربه می‌کند. متناسب با این طرح نباید راهکار بنویسیم بلکه باید به سمت راهبردنگاری راشیم. باید از دوگانه موافق و مخالف گشت ارشاد عبور کرد و یک بازنگری مبتنی بر طرح کلی به آن داشت. قطعا بر پایه طرح کلی حجاب باید در سطح میدان تدابیری مثل گشت ارشاد را داشت اما از منظر فرمی - تکنیکی و معنایی و محتوایی باید بازسازی شود. 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ 📲 وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام