فتوای تاریخی میرزای نائینی درباره شعائر حسینی و تایید سایر فقها
🔹مرحوم آیت الله العظمی میرزا محمد حسین نائینی در این فتوا با اشاره به کثرت تلگرافها و نامههایی که از سوی بصره آمده و در باب شیوههای صحیح عزاداری پرسش کرده است، به تفصیل نظر خود در باب مظاهر عزاداری را در چند بند بیان میکند که خلاصه آن چنین است:
1⃣ خروج دستههای عزاداری در روز عاشورا بدون شک جائز و از بارزترین جنبههای عزاداری است و البته باید در این دستهها از امور حرام مانند غناء و یا نزاعهای محلی اجتناب شود.
3⃣ اشکالی در سینهزنی و یا زنجیرزنی حتی اگر موجب کبودی بدن شود نیست، و همچنین است اگر موجب جراحت و یا خونریزی مختصری شود. قمه زدن نیز مادامی که خونریزی آن موجب صدمه جدی نشود – چنانکه اهل این فن بر آن خبره هستند – علی الأقوی جایز است.
3⃣ شبیهگردانی، تعزیه و مانند اینها جایز است و باید از امور محرمه در کنار اینها پرهیز کرد، هرچند حرمت این امور به اصل جواز شبیهگردانی و مانند آن تسری پیدا نمیکند.
🔹این فتوا به تاریخ پنجم ربیع الاول ۱۳۴۵ هـ ق صادر شد و به سرعت تبدیل به متنی پایه برای ابراز فتوا در مسائل مربوط به عزاداری دهه محرم شد؛ اکثر فقهای بعدی تا دوران معاصر بر فتوای میرزای نایینی حاشیه تأیید زدند و همین باعث شد فضای عمومی حوزه به سمت تأیید این قبیل مظاهر عزاداری برود. در میان مراجع و فضلای نجف که به تأیید میرزا برخاستند، نام چهرههای برجسته حال و آینده نجف آن دوران دیده میشود: آیات عظام سید عبدالهادی شیرازی، سید محسن حکیم، سید محمود شاهرودی، سید ابوالقاسم خوئی، سید محمدحسن مظفر، سید محمد حسین کاشف الغطاء، سید علی مدد قائنی، سید جمال الدین گلپایگانی، سید مرتضی فیروزآبادی، سید عبدالاعلی سبزواری، سید نصر الله مستنبط، سید محمد مفتی الشیعه، سید رضا صدر، شیخ مرتضی حائری، سید شهاب الدین مرعشی، سید محمد شاهرودی، میرزا جواد تبریزی و شیخ حسین وحید خراسانی و دیگر چهرههای بارز نجف، تا جایی که سید عبدالله شیرازی در ضمن تأیید فتوای میرزای نایینی، اتفاق میان علماء اعلام بر سر این فتوا را نیز نقل میکند: «جمیع العلماء الأعلام قاموا بتصدیقه و تأییده».
💢دفترچه مجازي في الحکمة
🌐
felhekmat.blog.ir
💢کانال فِي الحِکمَة
🆔
@felhekmat