🔻 ما الآن با یک جامعه‌ای مواجه هستیم که نقدنگر شده است، چه در بخش لذت‌ها، چه در بخش اثرها و چه در بخش تأثرها [اینگونه هستند]. اینطوری نیست. 🔸 ذخیره‌ی یک نفر یک ارتباط با خدا می‌شود، بعضی از میوه‌های این ارتباط در نسل بعد خودش را نشان می‌دهد. راجع به همین پدر اسلام، حضرت ابراهیم (علیه السلام) می‌فرماید وقتی که از مردم جدا شد «وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَ يعْقُوبَ وَ كُلًّا جَعَلْنَا نَبِيا» (مریم، ۴۹)، یعقوب و اسحاق را ما به او دادیم. آنقدر جوهره نشان داد که مستحق پدر انبیاء بودن شد، نه در این باب [بلکه] حتی در ابواب دیگر در مورد حضرت زکریا علیه‌السلام دارد که «وَ أَصْلَحْنَا لَهُ زَوْجَهُ» (انبیاء، ۹۰)، گاهی با همسرش اصطکاکی بود، ما اصلاح کردیم. مشکلاتشان را اینطوری حل می‌کردند. چرا؟ به خاطر اینکه هزینه می‌کردند و روشن بودند که هزینه کنند، چگونه هزینه کنند و چگونه برگردد. الآن زندگی دنیا ساندویچی شده است، پول و نفس [را می‌خواهد] و می‌خواهد همین الآن اثر [اعمالش را] هم ببیند و نمی‌شود. حاج شیخ جعفر ناصری: 👉🏻 @nasery_ir ‌ ‌ ‌╭─── │ 📖 @feqh_ahkam ╰──────────