آدمی همیشه در مصاف فراموشی مغلوب بوده است انگار بند ناف انسان را با نسیان بریده اند اما... نکند تمام ماجرا بهانه بوده است تا آدم بتواند به یاد بیاورد به قول یک عزیز آدم ها سه دسته اند آدم هایی که چنان مغلوب فراموشی می شوند که حتی نمی دانند چیزی را از دست داده اند. آدم های دسته دوم کسانی هستند که گرچه در سوز فراموشی در گدازند اما از غم فراق دق می کنند اما کسانی هم هستند که چون نمی خواهند عهد به یاد آورده را از کف بدهند با یادگار یگانه می شوند و هر گاه اسم آن ها را بشنویم برقی از جلو چشممان می گذرد تا حواسمان را جمع کنیم که ماجرای از یاد رفته ای داریم حاج قاسم سلیمانی یکی از آن مرد ها بود و روز تدفینش یکی از ایام الله بود روزی که همه حنجره هایمان یک ندا را فریاد می زد و همه دست هایمان یک کار را انجام می داد  و دل هایمان گام به گام همراه پاهایمان دنبال تابوت حاج قاسم می دوید و چشمانمان .... کدام روز مثل آن روز است ؟ شهادت می دهم که از مشرکان نخواهم بود و مگر حاج قاسم چه آرزویی جز یکپارچگی ما برای ساختن آینده ایران داشت ؟... و ما نیز منتظر هم هستیم... وعده ی ما دوشنبه ۴ دی ماه ۱۴۰۲ 🔸 ساعت ۱۸ مکان: خیابان مسجد سید،خیابان ظهیرالاسلام کوچه شهید حیرت بن بست شکوفه سها،حسینیه شهید حججی جلسه حضوری است. #حاج_قاسم #شما_هم_دعوتید #قسم_به_آن_لحظه #گفتگوی_دانشجویی #باشگاه‌_دانشجویی_فرصت @forsat_soha @andishkade_zoha_ir