💠 #الهیات_کاربردی با رویکرد تمدنی 💠 #استاد_فلاح ☑️ یادداشت شماره 4️⃣ 🌐 مقدمه 4️⃣: ▫️آثار نگرش توحیدی 🔺این بحث بسیار مهم است. نگرش توحیدی هرچند از منظر کلامی یا فقه عقائدی واجب است(به ویژه سطوحی از آن) ولی به واسطۀ آثار ویژه‌اش از زاویه‌های متعددی مورد اعتنای جدی است. این آثار هم در حوزۀ تربیتی و هم حوزۀ معرفتی و هم حوزه‌های دیگر حیات بشری دیده می‌شود. به برخی از این آثار اشاره‌ای می‌نمائیم. ❇️ تأثیرات روحی ـ عاطفی روی شخص 🔺در فرهنگ اسلامی برای بشر گونه‌ای از معرفت زیرساختی و نهادی به نام معرفت فطری قائلند و بر این باورند که انسان اساساً با این شناخت(که حضوری، وجودی و ساختی است) آفریده می‌شود. 🔺عنْ زُرَارَةَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَاعَبْدِاللَّهِ ع عَنْ قَوْلِ اللَّهِ‏ «فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها.»(روم، 30) قَالَ : «فُطِرُوا عَلَى التَّوْحِيدِ.»(المحاسن، ج‏1، ص241) 🔺این باور در فکر و فرهنگ اسلامی مبنای نگاه متفاوتی به انسان و دارائیها و استعدادها و تخمین رفتارهای او شده است. برخی از اندیشمندان مسلمان مبنای حسن و قبح ذاتی افعال و توان نهفتۀ درک خوبی و بدی در انسانها را همین ساخت ویژه و مشترک بشری می‌دانند و آن را فراتر از همۀ عناصر و عوامل و سوابق تربیتی انسانی می‌نشانند. 🔺انسان نهاد عاقل، خداپرست، بلکه شدیداً عشق‌پیشه‌ای دارد. بر این نهاد غبار تن نشسته است و با شکل‌گیری هویّت نفسی ـ به ویژه و لاجرم نفس اماره ـ آن را به عنصری مکنون و نیازمند شکوفایی تبدیل کرده است. به همین جهت وقتی امیرالمؤمنین علیه‌السلام به بیان فلسفۀ نبوت می‌پردازند آنچنان آن را به سابقه‌ها و ژرفامندی خلقت انسان گره می‌زنند که برای هر شنونده‌ای تأمل برانگیز می‌شود. 🔺«بَعَثَ فِيهِمْ رُسُلَهُ وَ وَاتَرَ إِلَيْهِمْ أَنْبِيَاءَهُ لِيَسْتَأْدُوهُمْ مِيثَاقَ فِطْرَتِهِ وَ يُذَكِّرُوهُمْ مَنْسِيَّ نِعْمَتِهِ وَ يَحْتَجُّوا عَلَيْهِمْ بِالتَّبْلِيغِ وَ يُثِيرُوا لَهُمْ دَفَائِنَ‏ الْعُقُولِ.»(نهج البلاغة، خطبه1) 🔺 همان‌طور که پیشتر اشاره شد انسان به جهت هویّت انسانی در حیات استکمالی خود که در این دنیا رقم خورده است از ناحیۀ سر و دیده وارد عالم می شود. معرفتها چشم انسان را در عالمهای جدید می‌گشاید و عملاً انسان به لحاظ روحی در عالمی که دیده زندگی می‌کند. 🔺تصویر کردن جهانی ملائم با ساخت درونی انسان با رویکرد توحیدی، مایۀ شورمندی و شکوفایی بشر است. انسان با این برداشتها و با زیستی متناسب با این باورها تفسیر می‌شود و احساس معناداری می‌کند. هرچه غیر این انسان را پژمرده، پرخاشگر، بی‌آرام و همواره سرگردان می‌کند. 🔺«أَلاٰ بِذِكْرِ اَللّٰهِ تَطْمَئِنُّ اَلْقُلُوبُ.» ﴿الرعد، 28﴾ 🔺تغذیۀ اعتقادی نیاز زنده و جاری هر انسانی است و عقاید توحیدی طعام روح متعالی و تعالی طلب انسان است. —---— 🇮🇷 مؤسسه فرهنگ و تمدن توحیدی 🔗http://eitaa.com/joinchat/1134034961Cd9295a37ac