📌 پرونده (بخش سوم) * ۴. اثرِ قطعیِ سبک زندگی بر تلقیّات و تعلّقات یکی از اصول تربیتی در نظام فکری آیت‌الله ، اصل تأثیرِ متقابلِ رفتارها، باورها و گرایش‌ها است. بر این اساس، تعلّقات و تلقیّات انسان از رفتارهای خوب و بد او اثر می‌پذیرد. کار اگر بد باشد، «...روی دل ما اثر می‌گذارد، روی اخلاق ما اثر می‌گذارد، گاهی روی برداشت‌ها و تلقی‌های ما اثر می‌گذارد. دلبستگی که پیدا می‌کنیم، این دلبستگی روی ذهنیات ما اثر می‌گذارد» (رهبر انقاب: ۳ تیرماه ۱۳۸۸). در باب عملِ خوب هم همین اصل وجود دارد. چنانکه ایمان «انسان را مى‌کشاند و به عمل صالح دلالت مى‌کند...عمل صالح هم انسان را به ایمان دلالت مى‌کند. یعنى یک تأثیر و تأثر متقابل‌ وجود دارد»[۲۳]. این اصل ما را به یک راهبرد مهم میرساند و آن اینکه اصلاح و تغییر تمایلات و اندیشه‌ها میتواند بواسطه‌ی همین رفتارهای ظاهری صورت بگیرد؛ پس باید مراقب عملِ جامعه و سبک زندگی جامعه بود. تأثیرِ عمل بر باور، قطعی و اجتناب‌ناپذیر است: «عمل بد، به تغییر باورها منتهی میشود»[۲۴]. البته در منظومه‌ی فکری معظم‌له، آنچه میتواند «ماده‌ی خام» وجود انسان را به «شکلهای برتر» تبدیل بکند، استمرارِ عمل است[۲۵] و همین استمرار عمل است که می‌تواند ادراک و آگاهی را به ایمان که همان باورِ قلبی است تبدیل کند.[۲۶] در منطق قرآن نیز عملِ بد می‌تواند باور را ایجاد، متأثر و حتی متحول نماید: «ثُمَّ کانَ عاقِبَةَ الَّذِینَ أَساؤُا السُّواى‌ أَنْ کَذَّبُوا بِآیاتِ اللَّهِ وَ کانُوا بِها یَسْتَهْزِؤُنَ»[۲۷] همین اصل در سبکِ زندگی نیز جاری است. در سبک زندگیِ دینی، با توأم است: «مَنْ کانَ یُرِیدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِیعاً إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ وَ الْعَمَلُ الصَّالِحُ یَرْفَعُهُ...»[۲۸] در این آیه، منظور از کلام طیّب همان عقاید حقّ است. علامه با عنایت به عبارت «الْعَمَلُ الصَّالِحُ یَرْفَعُهُ»، مرجع ضمیر در «یرفعهُ» را عقاید حقّ می‌داند و معتقد است به میزانی که عمل مکرر شود، اعتقاد راسخ‌تر، روشن‌تر و در تاثیرش قوى‌تر مى‌گردد.[۲۹] بر این اساس، سبکِ زندگی به عنوان راهبردی برای تغییر نگرش‌ها و باورها مطرح است. 🔹 ادامه دارد... ✅ کانال 👇 🇮🇷 @gam_dovvom 🇮🇷