📖 | انتظار واقعی از جریان دانشجویی 🔸جریان دانشجویی باید کنشگری کند. تبیین، مهمترین اصل هسته سخت جریان دانشجویی می‌باشد که باید به وسیله آن به کنشگری پرداخت. اگر جریان دانشجویی قصد کنشگری دارد، باید به مخاطبی دست پیدا کند که چیزی برای عوض کردن او در ذهن خود دارد. 🔹کنشگری این نیست که در میان جماعت همفکر، تبیین کرد که اسرائیل یک غده سرطانی می‌باشد چرا که کنشی نیست. باید در کنشگری، تغییری رقم زد و با ارائه حرف و گفتمان، ذهن را تغییر داد. پس کنشگری به معنای واقعی، معطوف به تغییر می‌باشد و زمانی می‌توان اسم کنشگری را روی فعالیت خود گذاشت که به افراد مخالف، موضع خود را بتوان بیان کرد. 🔸امروز جریان دانشجویی به انزوا و اکتفا کردن به درون، مبتلاست. آیا بسیج دانشجویی بیانیه بدهد یا ندهد؟ این سوال، سوال خوبی نیست. سوال خوب سوالی است که دربردارنده این باشد که چطور می‌توان به مخاطبی که با او اختلاف نظر داریم، دسترسی پیدا کنیم. حالا اگر بیانیه کار درستی هست، باید بیانیه داد یا ارتباط حضوری موثر است و یا باید نامزد دعوت کرد و... هرکدام از این کارها که صحیح و اثرگذارتر است، باید انجام داد. 🔹حرف از سیاسی بودن به معنای مشارکت و مداخله را باید به کسی زد که نمی‌خواهد رای بدهد. خلق لحظه کنشگری، زمانی است که گفتمان ما در برابر کسی باشد که قبولمان ندارد. کار اصلی جریان دانشجویی، رسیدن به چنین مخاطبانی است و تشکل بهتر، تشکلی می‌باشد که بیشتر و بهتر به این مقوله می‌پردازد و می‌تواند با این قشر به گفتگو و ارتباط بپردازد. 🔸اینجا سوالی مطرح می‌شود که آیا فعالین دانشجویی نباید در ستاد نامزدهای انتخاباتی کار کنند؟ باید پاسخ داد که جریان دانشجویی یک هویت رسمی دارد و هرکدام از مسئولین تشکل‌ها باید از این هویت رسمی صیانت کنند. این هویت رسمی حتما نباید در ستاد، فعالیت کند و بی معنی است. اما اگر بدنه جریان‌های دانشجویی در ستادهای مختلف، تقسیم شوند و برای گزینه مدنظر خود تلاش کنند، کار غلطی نیست. 👤 دکتر محمد فدایی، معاون علمی اسبق بسیج‌دانشجویی 🌐 🆔 @geraa_ir