توصیه می‌کنم پیش از آغاز دعای عرفه، ترجمه آن را یکبار با دقت بخوانیم تا مفهوم مضامین عالی و عاشقانه مناجات حضرت اباعبدالله(ع) را دریابیم بخش #اول گزیده مناجات امام حسین(ع) در روز عرفه 💠 لَمْ تُخْرِجْنِي لِرَأْفَتِكَ بِي وَ لُطْفِكَ لِي وَ إِحْسَانِكَ إلَيَّ فِي دَوْلَهِ أَئِمَّهِ الْكُفْرِ الَّذِينَ نَقَضُوا عَهْدَكَ وَ كَذَّبُوا رُسُلَكَ لَكِنَّكَ أَخْرَجْتَني لِلَّذِي سَبَقَ لِي مِنَ الْهُدَي الَّذِي لَهُ يَسَّرْتَنِي از باب رأفت و لطف و احساني كه به من داشتي، مرا در حكومت پيشوايان كفر، آنان كه پيمانت را شكستند، و پيامبرانت را تكذيب كردند، به دنيا نياوردي ولي زماني به دنيا آوردي به خاطر آنچه در علمت برايم رقم خورده بود و آن عبارت بود از هدايتي كه مرا براي پذيرفتن آن آماده ساختي 💠 يَا مَنْ قَلَّ لَهُ شُكْرِي فَلَمْ يَحْرِمْنِي وَ عَظُمَتْ خَطِيئَتِي فَلَمْ يَفْضَحْنِي وَ رَآنِي عَلَي الْمَعَاصِي فَلَمْ يَشْهَرْنِي اي كه شكرم براي او اندك است ولي محرومم نساخت، و خطايم بزرگ شد، پس رسوايم نكرد، و مرا بر نافرماني‌ها ديد، ولي در بين مردم رسوايم ننمود 💠 وَ لاَ تَجْعَلْنَا مِنَ الْقَانِطِينَ وَ لاَ تُخْلِنَا مِنْ رَحْمَتِكَ وَ لاَ تَحْرِمْنَا مَا نُؤَمِّلُهُ مِنْ فَضْلِكَ و ما را از نااميدان قرار مده، و از رحمت‌ت با دست خالي مگذار، و از آنچه از فضلت اميدواريم 💠 فَاغْفِرْهَا لِي يَا مَنْ لاَ تَضُرُّهُ ذُنُوبُ عِبَادِهِ وَ هُوَ الْغَنِيُّ عَنْ طَاعَتِهِمْ پس مرا بيامرز، اي آن كه گناهان بندگان‌ش به او زياني نرساند، و او بي‌نياز از طاعت آنان است 💠 إِلَهِي أَمَرْتَنِي فَعَصَيْتُكَ وَ نَهَيْتَنِي فَارْتَكَبْتُ نَهْيَكَ فَأَصْبَحْتُ لاَ ذَا بَرَاءَهٍ لِي فَأَعْتَذِرَ وَ لاَ ذَا قُوَّهٍ فَأَنْتَصِرَ خداي من، فرمان دادي فرمانت نخواندم، نهيم نمودي، مرتكب نهيت شدم، اكنون چنانم، كه نه دارنده زمينه برائتم تا عذرخواهي كنم، و نه داراي قدرتم، تا ياري ستانم 💠 فَبِأَيِّ شَيْءٍ أَسْتَقْبِلُكَ يَا مَوْلاَيَ أَ بِسَمْعِي أَمْ بِبَصَرِي أَمْ بِلِسَانِي أَمْ بِيَدِي أَمْ بِرِجْلِي أَ لَيْسَ كُلُّهَا نِعَمَكَ عِنْدِي وَ بِكُلِّهَا عَصَيْتُكَ يَا مَوْلاَيَ فَلَكَ الْحُجَّهُ وَ السَّبِيلُ عَلَيَّ اي مولاي من با چه وسيله‌اي با تو روبرو شوم؟ آيا با گوشم، يا با ديده‌ام، يا با زبانم، يا با دستم، يا با پايم؟ آيا اين همه نعمت‌هاي تو نزد من نيست؟ و من با همه اينها تو را معصيت كردم، اي مولاي من، تو را بر من حجّت و راه است 💠 يَا مَنْ سَتَرَنِي مِنَ اﻵْبَاءِ وَ الأُْمَّهَاتِ أَنْ يَزْجُرُونِي وَ مِنَ الْعَشَائِرِ وَ الإِْخْوَانِ أَنْ يُعَيِّرُونِي وَ مِنَ السَّلاَطِينِ أَنْ يُعَاقِبُونِي وَ لَوْ اطَّلَعُوا يَا مَوْلاَيَ عَلَي مَا اطَّلَعْتَ عَلَيْهِ مِنِّي إِذًا مَا أَنْظَرُونِي وَ لَرَفَضُونِي وَ قَطَعُونِي اي آن كه مرا از پدران و مادران پوشاند، از اينكه مرا از خود برانند، و از خويشان و برادران، از اينكه مرا سرزنش كنند، و از پادشاهان از اينكه مجازاتم نمايند، مولاي من اگر اينان آگاه مي‌شدند، بر آنچه تو بر آن از من مي‌داني، در اين صورت مهلتم نمي‌دانند، و مرا تنها مي‌گذاردند، و از من مي‌بريدند 💠 إِلَهِي إِنَّ اخْتِلاَفَ تَدْبِيرِكَ وَ سُرْعَهَ طَوَاءِ مَقَادِيرِكَ مَنَعَا عِبَادَكَ الْعَارِفِينَ بِكَ عَنِ السُّكُونِ إلَي عَطَاءٍ وَ الْيَأْسِ مِنْكَ فِي بَلاَءٍ خدايا همانا اختلاف تدبيرت، و سرعت تغيير تقديرات‌ت، بندگان عارف به تو را، از اطمينان به بخشش و نااميدي از تو در گرفتاري باز داشته است 💠 إِلَهِي كَيْفَ تَكِلُنِي وَ قَدْ تَكَفَّلْتَ لِي (تَوَكَّلْتُ) وَ كَيْفَ أُضَامُ وَ أَنْتَ النَّاصِرُ لِي أَمْ كَيْفَ أَخِيبُ وَ أَنْتَ الْحَفِيُّ بِي خدايا چگونه مرا وامي‌نهي درصورتي كه عهده‌دار من شده‌اي؟ و چگونه مورد ستم واقع شوم و حال آنكه تو يار مني؟ يا چگونه نااميد گردم، درحالي كه نسبت به من سخت مهرباني 💠 هَا أَنَا أَتَوَسَّلُ إلَيْكَ بِفَقْرِي إلَيْكَ وَ كَيْفَ أَتَوَسَّلُ إلَيْكَ بِمَا هُوَ مَحَالٌ أَنْ يَصِلَ إلَيْكَ اينك به نيازم به تو، متوسل به توام، و چگونه متوسل به تو شوم به آنچه كه محال است به تو برسد 💠 أَمْ كَيْفَ أَشْكُو إِلَيْكَ حَالِي وَ هُوَ لاَ يَخْفَي عَلَيْكَ أَمْ كَيْفَ أُتَرْجِمُ بِمَقَالِي وَ هُوَ مِنْكَ بَرَزٌ إلَيْكَ يا چگونه از حالم به تو شكايت كنم و حال آنكه بر تو پوشيده نيست؟ يا چگونه با گفتارم ترجمه حال نمايم، درحالي كه از تو براي تو واضح است؟ بخش دوم: eitaa.com/ghadirinetwork/4801