.
⚜ تصویری از ساختمانهای شهر و افسوس‌های الهیاتی-تمدنی
✍ سیداحمد غفاری
✨ امیرالمومنین علیه‌السلام فرمود: "لَا يَنْفَعُ الْحُسْنُ بِغَيْرِ نَجَابَة: زیبایی ظاهری، بدون نجابت سودی ندارد" (تصنیف غرر/حدیث ۹۳۹۶).
✨ این روایت شریف، به‌خوبی حال و روز نماهای ساختمانی بی‌هویت بسیاری از ساختمانهای نوساز شهر را توصیف می‌کند. معماری جدید، که پر است از پیام تظاهر و تفاخر، که هم نجابت را نقض می‌کنند و هم اصالت را.
✨ مرکز این نما عبارتی همچون بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم نقش بسته است. اینگونه استفاده از این اسم الهی، برای بنده یادآور همان مواجهه‌ای است که برخی با قرآن کریم در مجالسی همچون مراسم عروسی یا مجالس رسمی و .. داریم؛ کتابی که فقط و فقط آن را می‌خواهیم برای حواشی همچون تزیین مراسم و نه برای عمل در متن زندگی! اگر دقیق بیاندیشیم حال و روز بسم الله وسط این نوع نماهای رومی با هزینه‌های آن‌چنانی هم همان است؛ نماهایی که به پرچمی برای ترویج فرهنگ غرب حتی در قلب شهرهای مذهبی ما تبدیل شده‌اند، اما در همان حال، بر پیشانی آنها عباراتی همچون «و إن یکاد» و یا «بسم الله الرحمن الرحیم» نقش بسته است!
✨ و تلخ‌تر اینکه گاه نما، فاقد پشتوانه‌ی ساختمانی است؛ یعنی گاه در پشت نمای ساختمان، هیچ طبقه‌ای نیست و صرفاً برای تداعی اینکه این ساختمان، بلندمرتبه است، نما بگونه‌ای ساخته می‌شود که بیننده فکر می‌کند این ساختمان دارای یک‌طبقه‌ی بیشتر است. آیا این اتفاق، چیزی غیر از ریاکاری و مسابقه در نمایش دارایی، پیام دیگری دارد؟
❓ چرا مهندسان معماری ایرانی مراقب سنت‌های اسلامی-ایرانی در شهرسازی نیستند؟
🆔 @ghafari_ir