🌱شهیده مریم فرهانیان🌱 تولد:آبادان_۱۳۴۲ شهادت:آبادان_۱۳۶۳ مزار:گلزارشهدای‌آبادان خودسازی را قبل از انقلاب و با برنامه ی خودسازی امام خمینی(ره) شروع کرد. سکوت جزو برنامه اش بود و برای ترک گناه می‌بایست حرف زدنش را به حداقل می‌رساند.باخودش خلوت میکرد و سکوت و خلوتش راهم دوست داشت.البته ذاتا هم آدم کم حرفی بود.اگرهم حرفی می‌زد بوی دروغ یا غیبت نداشت.حرفش حرف خودسازی بود.عاشق کتاب های شهید دستغیب بود و از همه بیشتر کتاب عجب و ریا. شاید بیشتر از ده بار خوانده بود.شیفته سوره قیامت هم بود.حظ می‌کردم؛وقتی می‌نشست و با صوت قشنگش برایم می‌خواند.یک بار به شوخی بهش گفتم:تو که اسمت مریمه باید سوره مریم رو دوست داشته باشی! گفت:سنیه!دوست دارم هرکجای دنیا بودم این سوره رو برام هدیه کنی. همیشه برایم سوال بود چه ربطی بین کتاب عجب و ریای شهید دستغیب و سوره قیامت است که مریم اول قیامت را می‌خواند بعد کتاب عجب و ریارا. توی هوای گرم و شرجی آبادان و در فصل خرماپزان روزه اش ترک نمی‌شد؛افطار و سحرش یک تکه نان بود و خرما.چشمان گودرفته و رنگ پریده‌اش نشان بیداری های شبانه و روزه داری روزانه اش بود‌.به حالش غبطه می‌خوردم.می‌گفتم: اینقدر نگران نباش!برادر شهیدت ازت شفاعت میکنه. می‌گفت:نه،می‌خوام اون دنیا چراغ دست خودم باشه،به امید کسی نمیشه نشست.