رئیس جمهوری متفاوت علاقه و رغبتی به مبالغه ندارم، اما آقای رئیسی یک چهره قابل بررسی و مطالعه در میان رؤسای جمهوری اسلامی ایران در دوره رهبری مقام معظم رهبری به حساب می‌آید. کافی است مقداری کنش گری اسلاف او را مرور کرد تا تفاوت‌ها نمایان گردد. به نظر می‌رسد مشرب و منش فردی و شخصیتی آقای رئیسی از چند منظر متمایز است و ارزیابی از او را او مثبت کرده است. اول؛ آقای رئیسی نشان داده هرگز بدنبال بهم زدن سیاست‌ها و برنامه‌های منطقه‌ای و جهانی نظام جمهوری اسلامی ایران نیست. او بر خلاف پیشینیان هرگز در پی بازی کردن نقش اپوزیسیون نیست تا بلکه راهی به دل‌های مردم بیابد. او نمی خواهد محبوبیت و مقبولیت اجتماعی خود را از دریچه تعارض با نظام بدست آورد. دوم؛ مزیت نسبی آقای رئیسی عمل و اکت اجتماعی اوست. بر خلاف ضعف او در دیالوگ و کنش زبانی، اما عمل اجتماعی آقای رئیسی او را واجد خصلت کاریزما کرده است. چیزی که در آینده نیز می‌تواند او و دولتش را به پیش ببرد همین است. با این ملاحظه که عمل اجتماعی آقای رئیسی توأم با اقدامات قابل لمس برای مردم باشد. سوم؛ آقای رئیسی به گونه‌ای عمل می‌کند که هرگز اهل انداختن کنایه و یا تخریب رقبای سیاسی خودش نیست. کاری که مع الاسف سیره رایج گذشتگان بود. هنوز تولید و پراکندن نفرت، عصبانیت و خشم نسبت به رقبای سیاسی که از سوی رؤسای جمهور گذشته صورت می‌گرفت در یادها باقی مانده است. اما مواجهه توأم با تکریم و احترام آقای رئیسی سبب شده نیروهای سیاسی منتقد و مخالف نیز به تمجید خصلت‌های فردی او روی بیاورند. چهارم؛ یقینا رئیس جمهور توان ظرفیت سازی و توسعه سرمایه اجتماعی برای نظام و متعادل سازی رفتارهای عناصر و نیروهای سیاسی منتقد و حتی مخالف برخی سیاست‌های نظام جمهوری اسلامی را دارد؛ مشروط بر این‌که جريان انقلابی نه تنها نباید او را به باد انتقاد بگیرد، بلکه تسهیل کننده نیز باشد. @ghazanfari58