🔸بجنگید اما تخم کینه نکارید! 🔻شاید نقطه اوج فیلم غریب آن‌جایی بود که شهید محمد بروجردی نه به عوامل خونریزِ تجزیه طلب، بلکه به یکی از همرزمانش متعرض شد و با او به شدت تمام برخورد کرد. در آن سکانس همرزم شهید بروجردی یکی از عوامل تجزیه طلب که دستش به خون مردم کرد آلوده شده را می‌خواهد اعدام کند، اما در حین اجرای حکم که جمعی نیز اين صحنه را تماشا می‌کنند به او لگد شدیدی می‌زند! شهید بروجردی با دیدن این صحنه عصبانی شدند و از آن فرد که تا چند لحظه دیگر قرار است اعدام شود خواستند تا در جلوی جمع با نفر همرزمش _که به عنصر تجزیه‌طلب لگد زده بود_ مقابله به مثل کند. او در همین جا به همراهانش گفت "بجنگید اما تخم کینه را نکارید" و سپس دستور داد تا همرزمش را به بازداشتگاه ببرند. رفتارهای شهید بروجردی این‌گونه بود که او را مسیح کردستان و محبوب دل و جان مردم آن سامان و بلکه همه مردم ایران ساخته است. این موضوع در عرصه اجتماعی و سیاسی نیز اهمیت مضاعف دارد؛ هر چند در نگاه اول یک تعارض به نظر می‌آید، اما شدنی است و فهم آن برای کسانی که به یکپارچگی جامعه می‌اندیشند ضرورت بیشتری دارد و آن این‌ است‌ که‌ کنشگری و دفاع از یک فکر و باور و نباید به قیمت پراکندن نفرت و دشمنی توأم شود. 🔻کسی را در حد و اندازه شهید سلیمانی سراغ نداریم که در دفاع نظامی و سیاسی از انقلاب و نظام و رهبری اهل رشادت و صراحت باشد، اما عجیب که این‌همه دل‌ها را شیفته خود ساخته است. علت اصلی را نیز باید در این نکته فهم کرد که او در عین حال که وسط میدان دفاع همه جانبه بود اما هیچ گاه مروج کینه‌ورزی و پراکندن نفرت نبود. این عارضه اما افراد زیادی که در صحنه کار سیاسی و اجتماعی کشور هستند را درگیر خود ساخته است. اختصاصی به چپ و راست و اصول‌گرا و اصلاح‌طلب هم ندارد. مثلا وقتی یادداشت‌های مهدی نصیری مخصوصا یکی از یادداشت‌های اخیر او که عنوانش است "خدا آواره تان کند که ملتی را آواره کرده‌اید" را می‌خوانیم بشدت مملو از انتشار کینه و نفرت است. باید به امثال نصیری گفت که روش نقد و مخالفت را عقلانی و دلسوزانه در پیش بگیرید، اما چرا به جای آن‌که در سطح جامعه آگاهی تولید کنید، تعصب، نفرت، کینه و عداوت را بین لایه‌های گوناگون مردم پراکنده می‌سازید! 🔻همین آقای نصیری که امروز به سمت دیگری چپ کرده و نفرت را در جامعه منتشر می‌سازد روزگاری در گذشته در جناح راست بدین روش و مبنا فعالیت‌های سیاسی خود را طراحی کرده بود. از یکی از مدیران روزنامه کیهان در دهه ۷۰ شنیدم که مهدی نصیری بر خلاف نظر مشورتی جمع، در یک ماجرایی با بی اخلاقی و بی انصافی آبروی یک چهره سیاسی را با انتشار یک متن و خبر که اصل قضیه واقعیت هم نداشت به باد می‌دهد. رفتارهای امروز نصیری نتیجه و عاقبت آن افراط هاست. آن روز به شکلی در جامعه نفرت پراکنی می‌کرد و امروز به گونه‌ای دیگر تخم کینه و عداوت را در سطح جامعه منتشر می‌سازد. باید مرام و منش شهید بروجردی و مکتب شهید سلیمانی را شناخت و در کار فکری و اجتماعی الگو قرار داد تا به زیباترین شکل ممکن دفاع عقلانی از فکر و عقیده با محبوبیت و آرامش اجتماعی در کنار هم آراسته شود. نتیجه قهری این حالت ساخت جامعه‌ای منسجم و آرام‌بخش بر اساس آگاهی و عقلانیت است. @ghazanfari58