غذای روح
{چرا ما را خدا در زمان غیبت خلق كرد؟} شخصى از اين وضعيت که در زمان غیبت امام زمان (ارواحنافداه) به دنیا آمده نه بعد از ظهور، ناراحت بود و به خداى تعالى اظهار ناراحتى كرده بود، به او گفته بودند كه به خاطر گناهانى كه در عالم ذر كرده ‏اى در این زمان به دنیا آمدی. چون نتيجه گناهان عالم ذر و عالم ارواح در اين عالم عائد انسان مى‏ شود، ما همين جمعى كه الان در اين زمان متولد شديم، ولو اين كه نسبت به گذشته‏ ها يك امتيازى داريم حتى نسبت به آن‏هايى كه در زمان حضور ائمه (عليهم‏ السلام) بودند، چون با مجموع مطالبى كه يازده امام (عليهم ‏السلام) و پيغمبراكرم (صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله) بيان كردند، نتيجه همه علوم و معارفشان به دست ما رسيده. آنهايى كه در زمان امام صادق (عليه ‏السلام) بودند، اين طور نبودند. آنهايى كه در زمان امام باقر (عليه ‏السلام) بودند اين طور نبودند. حالا مجموعش دست ما رسيده، ما نسبت به گذشته‏ ها خيلى از نظر معرفت و از نظر علوم اسلامى پيش هستيم. اما نسبت به مردم زمان ظهور خيلى عقب هستيم. طبق يك حساب دقيق بى‏ سوادترين مردم زمان ظهور از عالم‏ترين افراد زمان غيبت با سوادتر و با فضل ترند، با علم ترند، خوب چرا آن وقت ما را خدا خلق نكرد؟ بخاطر گناهان عالم ذر در اين زمان تاريك زمانى كه «عظم البلاء و برح الخفاء و انكشف الغطاء و ضاقت الارض و منعت السماء» در اين زمان واقع شده ‏ايم. (از فرمایشات حضرت آیت الله سید حسن ابطحی رحمة الله علیه) کتاب 🆔 @Ghazayeroohemofid
100 مشاهده