{آيا مى توان از فلسفه ى احكام سؤال كرد؟} ٣/ ادامه مطلب... فلسفه ى احكام اگر بخواهد انسان را در انجام حكم الهى سست كند، همان بهتر كه انسان آن را نداند. ولى اگر فلسفه ى احكام را جزئى از فلسفه ى آن احكام بداند (يعنى شما بدانيد هر چه هم فلسفه ى احكام را مى دانيد باز جزئى از فلسفه ى آن حكم است) مثلاً شما مى خواهيد فلسفه ى وضو را اين طور بيان كنيد كه صورت و دستها تا جائى كه بيرون است و كثيف مى شود بايد تميز شود، پس بايد روزى چند مرتبه بشوئيد. فلسفه ى وضو اگر اين باشد ما روزى ده مرتبه با صابون آنها را مى شوئيم و وضو نمى گيريم. آيا مى شود؟ خير، چون فلسفه اش تنها اين نيست. مهمترين فلسفه ى تمام احكام يك چيز است و آن تعبّد است. كسى از من پرسيد: من به حمّام رفتم و كاملاً خودم را با صابون تميز شستم ولى نيّت غسل نكردم آيا من باز هم جُنب هستم؟ گفتم: بله چون تو نيمى از فلسفه ى حكم را انجام داده اى و نصف مهم ديگر آن را انجام نداده اى. نصف آن نظافت و تميزى بدن است و نصف ديگر آن تميز شدن روح است. ادامه دارد... (از فرمایشات حضرت آیت الله سید حسن ابطحی رحمة الله علیه) کتاب #سوال_شما_پاسخ_ما 🆔 @Ghazayeroohemofid