واژه "اختلاف" از ریشه (خ - ل-ف) و مصدر باب افتعال است که در قالب‌های گونه‌گون صرفی،51 بار در قرآن به‌کاررفته است. "اختلاف" به معنی ناسازگاری، با یکدیگر مخالفت‌کردن، عدم موافقت در رأی و عقیده، و یا در عمل است. (راغب، 1369، ‌۲۹۴؛ ابن منظور، ۱۴۱۴، ‏۴: ۳۹۶؛ زمخشری، ۱۳۸۶، ۲۶۴؛ طریحی، ۱۳۷۵، ‏۳: ۳۴۳) و ازآنجاکه اختلاف اقتضای تنازع دارد؛ لذا در معنای منازعه، مشاجره، مجادله و شقاق نیز به‌صورت استعاری به‌کاررفته است. (راغب، همان‌، ۱۷۷؛ جوهری، ۱۴۰۴، ‏۲: ۶۹۴) البته در حوزه اختلاف‌ها و نزاع‌های بشری واژگان هم شمول متعددی وجود دارد که زیر شمول معنایی واژه "اختلاف" به شمار می‌آیند که بر اساس آیات قرآن به 27 مورد از آن‌ها می‌توان اشاره کرد. این موارد عبارت‌اند از: «مشاجره، منازعه، مجادله، مخاصمه، محاجه، انکار، تکذیب، تَولَّی(پشت‌کردن)، اعراض، جحد، ادبار، اَبی، مُؤتَفِک(ائتکاف)، صدف (اصداف)، مُحادّ، محاربه، شِقاق، تفرقه، تشرید، شِیَع، شتّی، انفضاض، انصراف، انصداد، عُتُوّ، عناد، تعدّی». 🎀🎀🎀🎀🎀🎀 مشاوره و راهنمایی جهت تالیف مقاله و پایان‌نامه های قرآنی و انواع کتب مذهبی https://eitaa.com/ghoranpazhoohi 🆔️ @S_t_moshavere