گندم آغشته به خون ، وعده ی نان پوشالیست حرف بسیار ولی سفره ی مردم خالیست رج به رج باغ بهشتی که بر آن پای نهید حاصل خون سرِ انگشت ِ زنان بر قالیست خنجر ظلم به یاقوت مرصّع چه کنید عزّت شیر در این بیشه به بی چنگالیست سرمه در جام سخن چیست به سودای سکوت ذات مرغان غزل خوان وطن جنجالیست پُرَم از درد سخن، درد وطن ، درد سکوت حرف بسیار ولی سفره ی مردم خالیست @golchine_sher