غزل حضرت علی اکبر ع روزها خورشید...لبریز تماشای تو بود ماه در روءیای شب ها..غرق دریای تو بود چیست جریان قد و بالات، ای بالا بلند...! هرچه مجنون، هرچه لیلا بود، لیلای تو بود آه...در شان تو آمد آیه ی ذبح العظیم آه...ای معنای اسماعیل...معنای تو بود...! بوی پیغمبر وزید از لابه لای اسب ها دشت یکسر در شمیم اربا اربای تو بود روبرویت بارها روی دو زانو..روی دست آنکه این سان بر زمین افتاد بابای تود خواستم اسمی بیفزایم به رسم شاعران بیت آخر نام شاعر بود...امضای تو بود... @golchine_sher