خودروهای سواری دنیا به چند دسته تقسیم میشن:
۱. خودروهای اقتصادی (Economy car)
مثل تویوتا، هوندا، کیا، هیوندای، جیلی، فورد، فولکس واگن و...
۲- خودروهای لوکس (luxury car)
مثل بنز، BMW, پورش، لکسوس، آئودی
۳- خودروهای اسپرت مثل فورد موستانگ و دوج چلنجر، شورولت کامارو البته خیلی زیاد نیستند و در واقع پایه گروه بعدی هستند:
۴_ خودروهای سوپر اسپرت مثل فراری، لامبورگینی، استون مارتین و...
۵. تیونینگ و سفارشی‌سازی
۶. کارکرده
این تولیدات در سه سطح انجام می‌شود
۱. کارخانه‌ای (اسکیل بزرگ)
۲. کارگاهی (اسکیل متوسط)
۳. دستی (اسکیل کوچک)
هر کدام از این سطوح هم اقسام مختلف دارند که می‌گذرم
اما نکته اول: مرز دانش خودرو در خودروهای دست‌ساز است. (مثلا سوپراسپرت‌ها دست‌سازند)
نکته دوم اینکه: تمام خودروسازی‌های دنیا در هر سطحی که باشند مجوزهایشان پسینی‌ست. یعنی دولت کاری به تولید ندارد. ولی بعد از تولید با بررسی استانداردها پلاک می‌کند به جز ایران و چند کشور معدود.
نکته سوم اینکه: حق تولید و کسب و کار جزء حقوق شهروندی‌ست و کسی نمی‌تواند مانع آن شود
مثلا اگر من خواستم خودرو خودم را خودم بسازم شرعا کسی نمی‌تواند من را مجبور کند از دیگری بخرم
نکته چهارم اینکه: در تمام کشورهای داری صنعت خودرو (تولید نه مونتاژ) به مدت محدود ابتدا رقابت داخلی ایجاد شده است. اما در نظام‌های سرمایه‌داری معمولا سریع بازار الیگوپولی می‌شود (انحصار چندگانه) و اجازه ورود مردم به این بازارها داده نمی‌شود.
نکته پنجم اینکه صنعت خودرو فقط ساخت خودرو نیست. از دانشگاه گرفته تا قطعه‌سازی و فروش و بازاریابی و خدمات و ... را شامل می‌شود.
نکته پنجم: در ایران بعلت دارا بودن منابع طبیعی و مواد اولیه و نیز نیروی کار متخصص و بیکار باید علاوه بر نگاه دانش‌بنیانیسم به صنعت خودرو نگاه اشتغال‌آفرینی هم داشته باشیم.
نکته ششم: تیونینگ در صنعت خودرو در رده خودروسازی قرار می‌گیرد و ایران در این زمینه ظرفیت فوق‌العاده‌ای دارد
از مجموع نکات طرح شده نتیجه می‌گیریم
باید حق مهندسان و جوانان و تولیدکنندگان و سرمایه‌گذاران ایرانی داده شود و آن این است که به راحتی بتوانند خودرو استاندارد تولید کنند و پلاک‌شود.
واردات در کوتاه مدت انگیزه تولید و سرمایه‌گذاری را خواهد گرفت.
به مدت پنج سال انحصار تولید خودرو از ایران‌خودرو و سایپا گرفته شود و این دو شرکت هم در قالب تعاونی فراگیر ملی به مردم واگذار شود.
اجازه تولید و مونتاژ هر نوع خودرویی به گروه‌های تولیدی داده شود و اگر نتوانستند در عرض پنج سال به سطح رقابت برسند واردات به شکل مدیریت شده آزاد شود.
برای تقریب به ذهن فیلم‌های سینمایی زیادی را دیدید که یک گروه در یک گاراژ بهترین خودرو را تولید کرده‌اند. مثلا در یکی از قسمت‌های سریع و خشن وارد یکی از این کارگاه‌ها می‌شوند که محصولاتش به کشورهای مختلف دنیا صادر می‌شود.
💠 @h_abasifar