علی و حسنا تو خونه بازی میکردن علی قایم شده بود حسنا دیدش و اومد سُک سُک کرد علی شاکی اومد گفت نخیرم تو منو ندیدی حسنا گفت دیدم علی گفت نخیر. تو پامو دیدی نه خودمو پام بدنمه نه خودم! یه لحظه شوکه شدم! با خودم گفتم چطور میشه حرفِ به این درستی رو اینقدر غلط استفاده کرد!؟ چطور می‌شود از گزاره صحیحِ "پای من، من نیست" نتیجه گرفته شود که "اگر پای من را دیدی من را ندیدی"؟ واقعیت این است که فقط یک کودک می‌تواند چنین اشتباهی بکند! اشتباهی که البته می‌بینیم برخی بزرگان تمدن غرب و شرق هم انجام داده‌اند. برخی فیلسوفان و اندیشمندان غرب و شرق مرتکب اشتباهاتی به مراتب کودکانه‌تر از این شده‌اند: مثل کینز که بزرگترین اقتصاددان قرن ۲۰ بود و می‌گفت من غیر اخلاقی بودم، هستم و خواهم بود! یکی نبود به او بگوید کدام انسان عاقلی در مورد آینده خود نظر قطعی می‌دهد در حالی که متفکر است. هیچ متفکری نمی‌گوید من نظرم تغییر نخواهد کرد! حالا اینکه چطور می‌شود یک متفکر اینقدر کودکانه حرف بزند را باید ریشه‌یابی کرد! اما از این کودک‌متفکر‌ها که حقایق را وارونه دیدند و تمدن غرب و شرق، بر اساس تفکر غلط آنها شکل گرفت زیادند! از کانت و لاک و دکارت گرفته تا مارکس و انگلس و هیوم و کینز و بنتهام و میل و فریدمن و ... ♨️ اقْتِصادِفَرهَنگی: 🇮🇷 💠https://eitaa.com/joinchat/2550136832C0e295d7db7