همه ی بدبختی بشر همین بود که یه عده گفتند منابع جهان محدود هست و باید آنها مدیریت کنیم . مدیریت منابع را هم‌خودشان گرفتند دست درحالیکه محدودیتی نبود. محدودیت برای انسان خدا پرست معنا نداشت. برای جامعه خدا محور محدودیتی نبود. ارزش های این جامعه نمی گذاشت نابرابری ، حرص و طمعی وجود داشته باشه که بخاطرش نیاز به مدیریت باشد. اسلام مدیریت کرده بود ، بشر را مدیریت کرده بود با خمس و زکات و انفاق و یتیم نوازی، برادری و ... بخورید و بیاشامید ولی اسراف نکنید. در جامعه اسلامی محدودیت نیست و نیازی به اقتصادی که با فرض گرفتن نوع انسان به عنوان کسی که به هر قیمتی دنبال بیشینه کردن سود خودش هست، نیست. ولی بشر انگار خود خواسته می خواهد مدیریتش را بدست انسان های آزمند بدهد ولی تسلیم به مدیریت الهی نباشد. همه چیز محدود شد برای همه به جز برای همانها که گفتند محدود هست و با ژست های متفکرانه و خیرخواهانه و در پوشش علم با صحنه آرایی فریبنده، بیشترین سهم از منابع را برای خودشان برداشتند و هر روز این چرخه ی پی درپی ادامه یافت تا جایی که بشر فکر کند واقعا فقیر است و دنیا جای نداری و فلاکت و اگر راحتی بخواهد باید دنباله رو و عمله ی اصحاب این علم موهوم ! و در خدمت پروارتر کردن سهم آنها باشد مگر از این راه ،اندکی بیشتر هم نصیب او شود... و ما در جامعه اسلامی داریم به مدیریت این افراد و تفکرشان تن در می دهیم و خودمان به خودمان گفته ایم منابع محدودند.... منابع را آنها گفتند محدودند که بیش از سهمشان می خواهند. در اسلام رزق مادی و معنوی به چیزهایی مربوط اند که هیچ کدام محدود نیست. به صله رحم، ذکر گفتن، عبادت کردن، پاکدستی، عشق ورزیدن به پروردگار و بندگی کردن برای ذات اقدس الهی ،دوستی اهل بیت و اولیای خدا، توکل داشتن ، خوش نیت بودن و البته کار و تلاش صادقانه برای تامین معاش خانواده و نزدیکان و در نظر داشتن مصالح جامعه. هنوز همه ی منابع رزق نامحدودند و اگربشر، آزمند نباشد، هیچ محدودیتی نیست... هنوز نامحدود ترین داشته بشر عشق ورزیدن است... چیزی که تا جان در بدن دارد و اندازه ی عمق وجودش می تواند از آن داشته باشد. عشق به حسین و اصحابش، مکتبش و راهش، عشق به شهدا... باید شاکر بود که اینها را هیچ بشری نمی تواند محدود اعلام کند . #مخاطبین ♨️ اقْتِصادِفَرهَنگی: 🇮🇷 💠 @h_abasifar