در باب عدالت!
در عدالت اصل بر برابریست مگر اینکه خلافش ثابت شود!
یعنی آن چیزی که نیاز به توجیه دارد تبعیض است نه برابری.
هنگام توزیع یک کالا شما وقتی میخواهید بین دو نفر تبعیض قائل شوید شروع میکنید به توجیه کردن که مثلا به فلان علت باید به یکی از آن دو نفر بیشتر بدهیم! ولی اگر برابر توزیع کنید نیازی به توجیه ندارد.
انسانها یا برابر در خلق هستند یا برادر در دین! (فانهم صنفان: اما اخ لک فی الدين، او نظير لک فی الخلق "۱")
بین برادران، منطقِ عدالت، جود و احسان است. منطق عدالت بین دو برادر بذل جان و مال برای یکدیگر است نه حساب و کتاب خشک آنطور که بین دو غریبه است! (فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا ۖ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ - إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ)
منطق عدالت بین دیگر انسانها (مسلمان و کافر) برابری است و شاخص آن انصاف است.
یعنی همانی که تقریبا تمام انبیاء و اولیاء خدا آن را فرمودهاند:
آنچه برای خود میپسندی برای دیگران بپسند و آنچه برای خود نمیپسندی برای دیگران نپسند.
۱. نامه ۵۳ نهجالبلاغه
♨️ اقْتِصادِفَرهَنگی: 🇮🇷
💠
@h_abasifar