وقتی دو ساختمان را با هم مقایسه می‌کنیم ابتدا به مسائل اساسی آن می‌پردازیم. یعنی اول در مورد استحکام آن دو صحبت می‌کنیم. بعد جنس مصالح آن دو را مقایسه می‌کنیم. بعد طراحی کلی آن دو را بررسی می‌کنیم. بعد امکانات اساسی آن دو را می‌بینیم و ....
و در نهایت قیمت آن دو را می‌پرسیم.
در مورد مقایسه دو اقتصاد هم ابتدا باید سراغ متغیرها و شاخص‌های اساسی و بنیادین رفت؛
مثل "مقاومت اقتصادی"
مثل "استقلال اقتصادی"
مثل "تحریم ناپذیری"
مثل "پیشرفت دائمی و بلند مدت"
مثل "دانش بنیان بودن"
مثل "نقش مردم در اقتصاد"
مثل "عدالت اجتماعی"
مثل "تناسب فرهنگی داشتن"
مثل "تناسب سیاسی داشتن"
مثل "پاک بودن"
مثل "متوارن بودن"
مثل "مخرب بودن"
و مهم‌تر از همه اینها: مالکیت آن دو!
سند آن دو! مکان آن دو و...
اگر بهترین ساختمان سندش جعلی باشد! قطعا آن را نمی‌خرید.
یا اگر در زمین غصبی ساخته شده باشد یا عن‌قریب باشد که شهرداری بخواهد آن را تخریب کند یا اساسا این ساختمان در مسیر سیل باشد دیگر هیچ شاخص دیگری مطرح نمی‌شود چه برسد به تزئینات داخلی خانه...
که البته هیچ‌کدام از این شاخص‌ها طراحی نشده است!
و چقدر دانشگاه‌ها و اندیشکده‌های ما در زمینه "شاخص‌سازی" عقب‌اند...
♨️ اقْتِصادِفَرهَنگی: 🇮🇷
💠 @h_abasifar