اگر اشتباه نکنم فوکو گفته بود انقلاب اسلامی ایران غلبه ماکروپاور بر میکروپاور بود. یعنی غلبه اعلامیه و دیوارنویسی بر رادیو و تلویزیون! 🔅این عکس آنقدر زیباست، آنقدر جذاب است، آنقدر معنادار است که می‌خواهم آن مرد و الاغ و بوق‌هایش را بغل کنم و آنقدر فشار دهم که در هم ترکیب شوند و یک رسانه تمدنی از دل آن بیرون بکشم! 🔰رسانه‌ای که «انسان» بین سنت و مدرنیته نشسته است و از این دو ابزار برای ابلاغ پیام حق استفاده می‌کند. رسانه‌ای که در تسخیر انسان است و انسانی که بین اقتصاد و رسانه زنده است و اسیر آن دو نیست. انسانی که زیربنایش فرهنگ اوست، اندیشه اوست، عشق اوست! نه اقتصاد و ابزار او! دوست دارم ساعت‌ها به این عکس خیره شوم تا کمی از حال و هوای مردم دهه شصت را نفس بکشم! حال و هوای مردمی که خودجوش قیام به قسط کرده بودند و قسط برای آنها کلام امام بود. مردمی که هیچ بازاری آنها را اسیر خود نکرده بود و شرافت و انسانیت و ایمانشان را با هیچ چیزی عوض نمی‌کردند! مردمی که در مقابل این بوق‌ها می‌نشستند تا با جان و دل بشنوند کلام امامشان را. تا جان بگیرند از نفس او. تا جان دهند برای او... و چه زیبا گفت سید شهیدان اهل قلم: «سرّ پيروزی ما در جبهه‌های جنگ با ابرقدرت‌ها همين است كه ما هرگز متكی به سلاح نيستيم. اتكای ما به ايمان خود و امدادهای غيبيی است كه ايمان ما مجاری نزول آنهاست و اگر اينچنين نبود و پيروزی ما موكول به همپايی با قافله‌ نظام اقتصادی و صنعتی غرب مي‌شد، همان طور كه عرض شد، امروز حتی يادگارهای انقلاب اسلامي را نيز از كتاب‌های رسمی تاريخ شسته بودند.» ♨️ اقْتِصادِفَرهَنگی: 🇮🇷 💠 @h_abasifar