ما اختيار خود در زندگى خويش و اينكه چه دينى براى خود انتخاب كنيم و چگونه در اموال خود تصرف نماييم را به دست كسى نمىدهيم. ما آزاديم و مال خود را در هر راهى كه بخواهيم خرج مى كنيم و تو حق ندارى به ما امر و نهى كنى و خواسته و ميل خود را بر ما تحميل نمايى و از هر چه بدت مى آيد ما را به ترک آن وا بدارى.
اگر نماز و عبادت دارى و مىخواهى به درگاه پروردگارت تقرب جويى در دايره اراده و كراهت خود بجوى و از دايره وجود خود تجاوز مكن، براى اينكه تو مالک غير مصالح شخصى خود نيستى.
این جملات قوم حضرت شعیب است وقتی حضرت ایشان را از کمفروشی و بخسمال و... نهی میکند و به رعایت قسط و کسب روزی حلال دعوت میکند به بیان علامه طباطبایی در المیزان (هود ۸۶).
چقدر شبیه جملات امثال غنینژاد و لیبرالهای داخلیست.
از طرفی میگویند ما خودمان دینمان را انتخاب میکنیم و آزادیم در بندگی شیطان و بتها و... (لیبرالیسم)
از طرفی میگویند با اموالمان هرکاری بخواهیم میکنیم (مالکیت خصوصی نامحدود و بیقید و شرط)
و البته اینها به حضرت شعیب و قومش احترام هم میگذاشتند: انك لانت الحليم الرشيد
و تهدید و تحقیر هم میکردند:
گفتند اى شعيب ! بسيارى از آنچه را مى گويى ما نمى فهميم، و ما تو را در ميان خود ضعيف مى يابيم، و اگر بخاطر احترام قبيله كوچكت نبود تو را سنگسار مى كرديم، و تو در برابر ما قدرتى ندارى
♨️ اقْتِصادِفَرهَنگی: 🇮🇷
💠
@h_abasifar