🔖 بیست و چهارمین جلسه از سلسله جلسات تفسیر قرآن کریم به بیان امام جمعه شهرستان خوی (بخش دوم) ▫️بسیاری از آنان ادّعای بی‌گناهی کرده و گفتند: «ما آن را نپرستیده‌ایم». خداوند عزّوجلّ به موسی (علیه السلام) فرمود: «این گوساله را با سوهانی آهنین ریزریز کن و به دریا بریز». هرکس از آب آن بنوشد [و گوساله را پرستیده‌باشد]، لبها و بینی او سیاه و گناهش آشکار می‌شود. موسی (علیه السلام) چنین کرد و اینگونه آنان که گوساله را پرستیده ‌بودند مشخّص شدند. خداوند متعال به دوازده‌هزار نفر که بی‌گناه بودند فرمان داد تا شمشیر برکشند و بر دیگران هجوم برند و آنان را بکُشند. در این هنگام منادی خداوند نیز ندا سر داد: «لعنت خداوند بر آن کسی است که دست و پایی تکان دهد تا مانع از کشته‌شدن به دست ایشان شود و از آن سو نیز لعنت خداوند بر آن کسی است که به مقتول بنگرد تا اگر دوست یا خویشاوند وی بود او را واگذارد و از او به‌سوی فرد دیگری که آشنای او نیست درگذرد»! پس گناهکاران تسلیم شدند و بی‌گناهان گفتند: «این مصیبت بر ما دشوارتر است تا بر اینان! چرا که باید به دست خود پدران، فرزندان، برادران و خویشان خود را بکشیم و اینگونه ما که گوساله را نپرستیده‌ایم و اینان که پرستیده‌اند به مصیبتی یکسان دچار می‌شویم». خداوند متعال به موسی (علیه السلام) وحی کرد: «ای موسی (علیه السلام)! من این بی‌گناهان را به چنین بلایی دچار ساختم؛ چون از کسانی که گوساله را پرستیدند دوری نجسته و آن‌ها را ترک نگفتند و در این کار با آنان دشمنی نکردند. پس به آن بی‌گناهان بگو هرکس خدا را به حقّ محمّد (و خاندان پاک او (علیهم السلام) بخواند، کشتن کسی که به‌خاطر آن گناه مستحقّ مرگ شده بر او آسان می‌شود». آنان چنین دعا کردند و خداوند نیز آن کار را برایشان آسان نمود و از کشتن گناهکاران، هیچ دردی احساس نکردند. کشتار در میان آنان بالا گرفت؛ حال آنکه به جز دوازده‌هزار نفری که گوساله را نپرستیده‌بودند، شش‌هزار تن دیگر نیز در آن جمع حضور داشتند. ▫️در آن هنگام برخی از کسانی که هنوز کشته نشده‌ بودند از توفیق الهی بهره‌مند شده و به یکدیگر گفتند: «آیا چنین است که خداوند توسّل به محمّد (و خاندان پاکش (علیهم السلام) را امری می‌شمرد که با آن هیچ امیدی ناامید نمی‌شود و هیچ درخواستی بی‌پاسخ نمی‌ماند؟ افزون بر این، پیامبران نیز به آن‌ها چنگ زده‌اند پس چرا ما به ایشان توسّل نجوییم»؟ سپس همگی جمع شده و فریاد برآوردند: «پروردگارا! به حقّ شکوه محمّد (که گرامی‌ترین آفریدگان است و به حقّ شکوه علی (علیه السلام) که برترین و والاترین آنهاست و به حقّ شکوه فاطمه (سلام الله علیها)، آن زن با فضیلت و عصمت و به حقّ شکوه حسن و حسین (علیها السلام) نوادگان سَروَر پیغمبران (علیهم السلام) و سَروَر تمامی جوانان اهل بهشت و به حقّ شکوه خاندان پاک و پاک‌دامن آل‌طه و یاسین تو را قسم می‌دهیم گناهان ما را بیامرز و از کیفر ما درگذر و این کشتار را از ما دور گردان»! در آن هنگام از آسمان به موسی (علیه السلام) ندا رسید: «این کشتار را به پایان رسان؛ چون برخی از آن‌ها از من چنین خواستند و مرا قسمی دادند که اگر آن گوساله‌پرستان مرا چنین قسمی داده و از من خواسته ‌بودند تا آن‌ها را از گناه به دور دارم، حتماً چنین می‌کردم تا آن گوساله را نپرستند؛ حتّی اگر شیطان مرا این چنین قسم می‌داد، حتماً هدایتش می‌کردم و اگر نمرود و فرعون مرا چنان قسمی می‌دادند، حتماً آن‌ها را نجات می‌دادم». سپس خداوند کشتار را از میان بنی‌اسرائیل برچید. آن‌ها گفتند: «افسوس که پیش‌تر به محمّد (و خاندان پاکش (علیهم السلام) توسّل نجستیم تا خداوند ما را از شرّ این فتنه دور کند و ما را از گناه به دور دارد».(تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۳۵۸) پيشنهاد نشان دادن خدا و گرفتار شدن آنان به عذاب صاعقه (وَ إِذْ قُلْتُمْ يا مُوسى لَنْ نُؤْمنَ لَكَ حَتَّى نَرَى أللهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْكُمُ الصَّاعِقَةُ وَ أَنْتُمْ تَنْظُرُونَ)(55) و سپس احياى آنان،(ثُمَّ بَعَثْناكُمْ مِنْ بَعْدِ مَوْتِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ)(56) نزول مَنّ و سَلوى، دستور ذبح بقره و... همچنين در اين آيات سخن از پيمانهايى است كه خداى سبحان از آنان گرفت و آنان با سنگدلى همه پيمانهاى الهى را شكستند و جز تبهكارى و شقاوت، نشانى از خود بر جاى نگذاشتند. 📌پایان 🗓دوشنبه ۴ تیر ماه ۱۴۰۳ 💠 🆔 @h_ghasemkhani_ir 🌐 https://www.h-ghasemkhani.ir