مناجات الهی الهی الهی الهی زِ سوز دل پُر زِ دردم گواهی خدایا ضعیف و ذلیل و حقیرم گرفتار چنگال نفس شریرم نباشد اگر لطف تو دستگیرم کجا رو کنم با چنین رو سیاهی؟ من از سوء اعمال خودم شرمسارم تُهی باشد از توش ره کوله بارم زیانکار و شرمنده و خوار و زارم ندارم به جز کوه جُرم و گناهی کجا رو کنم، درد دل با که گویم؟ گناهم بریز و مریز آبرویم به غیر از تو یا رب، مدد از که جویم؟ چه دارم به جز ناله و اشک و آهی؟ رعایت رَهِ زهد و تقوی نکردم اطاعت زِ فرمان مولا نکردم به امروز خود، فکر فردا نکردم همه عمر خود باختم در تباهی الها به سوز و گدازم ببخشا به این اشک و راز و نیازم ببخشا شکستم اگر توبه بازم ببخشا به اعمال زشتم مَیَفکَن نگاهی گشودی به رویم تو ابواب رحمت به راه حقیقت نمودی هدایت رحیما بفرما دعایم اجابت به درگاه لطفت مرا دِه پناهی ببخشا در این ماه غفران خطایم تو مولایی و بنده عبدی گدایم به این روسیاهی کشانده هوایم مرا کُن هدایت به راهی که خواهی اگر تو نبخشی گناهان که بخشد؟ همه جُرم و تقصیر و عصیان که بخشد؟ خطاهای بی حد و پایان که بخشد؟ کریمی که کوهی، ببخشی به کاهی اگر بنده ی بی پناه و خطاکار ندارد به جز جُرم و تقصیر بسیار به غیر از عقوبت نباشد سزاوار زِ عبد ذلیلت پذیر عذرخواهی مران از دَرِ خویش، مولا گدا را ببخشای این بنده ی بینوا را الها نما عفو جرم و خطا را مُعَلِّم اگر کرده است اشتباهی @habibollahmoallemi