. تقریبا هیچ! . روحانی و دولتمردانش، از جهانگیری تا نوبخت، خودشان را به آن راه زده‌اند؛ چنان نسبت به گذشته فراموشی گرفته‌اند و از رفع تحریمها سخن می‌گویند که آدم دلش می‌خواهد اینها سال ۱۴۰۰ کاندیدا شوند و بهشان رای بدهیم و رئیس جمهور شوند و تحریمها را بردارند! انگار نه انگار که سال ۱۳۹۲ با همین وعده‌ها از مردم رای گرفتند و مذاکره کردند و به توافق رسیدند و در پایان دولت اوباما که تحریمها بیشتر از قبل شده بود، خودشان سخنرانی کردند و گفتند چیزی که از برجام دستمان آمده تقریبا هیچ است! تقریبا هیچ! دقیقا مثل چیزی که مردم از دولت روحانی دستشان آمد! که کاش امروز مشکلمان فقط این بود که هیچ چیزی به دست نیاورده‌ایم؛ نه اینکه مردم آرزو کنند شرایط اقتصادی و معیشتی‌شان به سال ۹۲ برگردد... آن روز روحانی می‌خواست شبیه قهرمانها، ظرف ۱۰۰ روز به سرعت به یک توافق برسد، حتی یک توافق بد! و امروز دوست دارد به جای این وضعیت تاسف بار در افکار عمومی، شبیه یک قهرمان دولتش را به پایان برساند، حتی با یک توافق سریع‌تر و بدتر! غافل از اینکه حتی اگر روزی سیاست رسمی کشور، به امید بستن به خارج از مرزها تغییر کند، باز هم یک دولت شکست خورده و در موضع ضعف، گزینه عاقلانه‌ای برای مذاکره کردن نیست! روحانی این روزها دائما از فرصتهای بدست آمده سخن می‌گوید؛ اما این فرصتها بیش از آنکه فرصتی برای مردم ایران باشد، فرصت خوبی برای اوست تا دوباره با ژستی مدعی و طلبکار، دولتش را به پایان برساند. « علی صدری نیا » @Habiliyan