🔘 سخن بزرگان | چهارده نشانه از نشانه‌های اهل ادعاهای باطل و عرفان های کاذب در بیان آیة الله العظمی سیستانی
در سال ۱۴۳۲ق آیة الله العظمی سیستانی(دام ظله) در پاسخ استفتائی، ضمن تاکید بر امر تزکیه و تهذیب نفس، تنها راه آن را در عمل به دستورات قرآن و سنت دانستند و به تفصیل چهارده نشانه از نشانه های اهل ادعاهای باطل و عرفان های کاذب را ذکر نمودند:
۱. مبالغه در مدح و تعریف از خودشان.
۲. ادعای عدم احتیاج به راه های متداول فقها در استنباط احکام شرعی.
۳. ادعای احاطه به احکام و ملاکات آن ها از طریق امور باطنی.
۴. آنان هرکس را که بر طریقت خودشان باشد تعظیم نموده ولی نهایت تهمت و افترا و بدگویی را در مورد افراد جدا شده از جمع خویش ابراز می‌دارند.
۵. انجام کارها و رفتارهای غیر متعارف تا از دیگران متمایز باشند
۶. مبالغه در اعتماد بر خواب ها
۷. ادعای مکاشفات و مشاهدات در حالات معنوی خاص
۸.پوشیدن لباس های غیر متعارف.
۹. بدعت در دین و توصیه به انجام ریاضات خاصی که هیچ مدرک معتبری از اقوال و افعال انبیا و اولیا ندارد.
۱۰. مستندات ضعیف. این افراد در ادعاهای خویش به اموری استناد می کنند که در هیچ یک از منابع معتبره وجود ندارد و قاعده تسامح در ادله سنن را دست مایه خویش قرار می‌دهند.
۱۱. تأثیر پذیری از ادیان و ملل دیگر(معنویت التقاطی)
۱۲. تساهل در احکام موسیقی و غنا و اختلاط زن و مرد
۱۳. اعتماد بر منابع مالی نامعلوم
۱۴. ارتباطات پنهانی مشکوک آنان با دیگران نیز از دیگر نشانه های این افراد است.
࿐ྀུ༅༅༅࿇࿇࿇༅༅༅࿐ྀུ