صبح، در تب و تاب نگاهت خواب را راهی خانه اش میکنم و بوسه را در قاب لبانت، پیشکش ... تا لبخند رنگ بگیرد . موهایت را میبافم تا این شراره های اتش مست و مدهوشم نکند. کاش بدانی زندگی برای من با پاییزی ترین رنگ چشمانت در میان آغوشت شکل میگیرد . 🍂