روزه و حکمت های آن یا ایها الذین آمنوا کتب علیکم الصیام کما کتب علی الذین من قبلکم لعلکم تتقون از خداوند حکیم، فعل و قول عبث صادر نمی شود و دستورات حضرت حق فلسفه و حکمتی دارد هرچند هنوز بشر به خیلی از آنها دسترسی نداشته باشد و هرکس به اندازه وسعش درکی از این عبادات پیدا کند. ۱-گرسنگی و تشنگی اولین واژه هایی می باشند که با شنیدن ماه رمضان به ذهن خیلی ها خطور می کند. همین بهانه ای می شود برای بعضی ها تا با ترفندهای مختلف از روزه گرفتن فرار می کنند. برخی نیز به توصیه اطبا، روزه داری را بخاطر کسب و تقویت سلامتی انجام می دهند. البته افرادی نیز وجود دارند که این شرایط سخت را فرصتی برای درک زندگی فقرا می دانند. گروهی نیز به یاد گرسنگی و تشنگی قیامت می افتند و به فکر جمع توشه برای آن ایام حرکت می کنند. ۲-تقوا اما از آیه۱۸۳ سوره بقره فهمیده می شود که نتیجه روزه داری تقوا می باشد که گمشده امروز جامعه دینی است. هرکس ساعات ماه رمضان را با توجه سپری کند، امید است که قوّه تقوا و خود کنترلی برای او پدید آید. بله اگر کسی در این یک ماه تمرین کند که مال حلال خود را در خلوت خانه خویش، آزادانه و با اختیار تحریم کند، می تواند فردا روزی در محیط عمومی، نفس خود را از تعدّی به حقوق و اموال مردم حفظ کند. ۳-اخلاص روزه داری قابلیت این را دارد که به یک عمل ریاکارانه تبدیل شود، چرا که هیچ کس تمام وقت در کنار انسان نیست تا مطمئن شود چیزی خورده یا آشامیده نمی شود، بلکه این خود مکلف است که خالصانه و فقط برای رضای الهی این اِمساک ها را رعایت می کند و همین امر خدا باوری و خدا دوستی را نیز تقویت می کند. همچنانکه حضرت زهرا سلام الله علیها در خطبه فدکیه حکمت روزه را اینگونه بیان می فرمایند: "والصیام تثبیتاً للإخلاص". 📝 #امین_محمدلو https://eitaa.com/AminM313/487