بسم الله الرّحمن الرّحیم
حدیث‌خوانی
جمعه(۱۴۰۱/۱۱/۱۴)
جلسه شانزدهم
استاد سیّدجلال رضوی همدانی حفظه‌الله:
صفحه اوّل
بسم الله الرّحمن الرّحیم
الحمدلله ربّ العالمین و صلّی‌الله علی سیّدنا و نبیّنا ابی القاسم مصطفی محمّد.
عرض ادب و احترام دارم به محضر اعزّه‌ی گرام و دوستان همراه
روایتی را از پیامبر اعظم صلّی‌الله‌علیه‌وآله نقل می‌کنند که این روایت مقام و منزلت امیرالمومنان علی علیه‌السّلام را بیان می‌کند.
در تذکره‌الخواصِ سبط بن الجوزی، ص۱۳ - کفایة الطالب گنجی شافعی، ص۱۲۳ این روایت آمده است که می‌فرماید:
لَوْ أَنَّ اَلرِّيَاضَ أَقْلاَمٌ وَ اَلْبَحْرَ مِدَادٌ وَ اَلْجِنَّ حُسَّابٌ وَ اَلْإِنْسَ كُتَّابٌ مَا أَحْصَوْا فَضَائِلَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ‌السَّلاَمُ؛
اگر تمام درختان قلم، و دریاها جوهر، و جنیّان حسابگر و آدمیان نویسنده شوند نخواهند توانست فضائل علی‌بن‌ابی‌طالب علیه‌السّلام را اِحصا و شمارش نمایند!
و همچنین فرمودند:
ما مررت بسماء إلّا وأهلها یشتاقون إلی علی‌بن أبی‌طالب، و ما فی الجنة نبیٌ إلّا و هو مشتاق إلی علی‌بن أبی‌طالب(الریاض النضرة، ج۳، ص۱۲۰، ذخائر العقبی، ص۶۴)؛
(در معراج) از هیچ آسمانی گذر نکردم مگر أهلش را مشتاق دیدار علی بن ابیطالب علیه‌السّلام دیدم و در بهشت هیچ پیغمبری نبود مگر اشتیاق دیدار علی‌بن‌ابی‌طالب علیه‌السّلام را داشت.
این توصیف پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله و درک این مقام که علی علیه‌السّلام چه جایگاهی در نزد پروردگار عالمیان دارد که گفته شد از زبان رسول گرامی اسلام.
اینک باید ببینیم ما که این مطالب را در رابطه‌ی مولا از شخص شخیص پیامبر عظیم‌الشّان می‌شنویم و یا احادیث آموزنده دیگر، بدانیم نگاه ما به ولایت یک نگاه کاملا علمی و معنوی و اعتقادی و مُحبّتی می‌شود.
وجود نازنین امیرالمومنین علی علیه‌السّلام تمام خیر و خوبی‌ها در وجود ایشان موج می‌زند.
در حدیث تشبیه در عَبقات الانوار سیّد میر حامدحسین موسوی کنتوری لکهنوی هندی، آورده شده که رسول اللّه صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم فرمودند:
أيّها الناس! من أراد أن ينظر إلى آدم في علمه، و إلى نوح في فهمه، وإلى إبراهيم في حلمه، وإلى موسى في شدّته، وإلى عيسى في زهادته، وإلى محمّد في بهائه، وإلى جبرئيل في أمانته، وإلى الكوكب الدري والشمس الضّحي والقمر المضي فليطتاول ولْيَنْظُرْ إلى هذا الرجل، وأشار إلى علي بن أبي طالب؛
ابوسعيد خدرى مى‌گويد: ما در خدمت پيامبر خدا صلّی‌الله‌عليه‌وآله بوديم كه على‌بن‌ابى‌طالب عليهماالسّلام وارد شد، مدتى پيامبر به اميرالمؤمنين عليه السّلام نگاه كردند، آن گاه فرمودند:
اى مردم، هر که می‌خواهد دانش آدم و فهم نوح و بردبارى ابراهیم و صلابت موسى و زُهد عیسى و محمّد و جمال او و جبرئیل و امانتدارى او و ستاره درخشان و خورشید تابان و ماه نور افشان را ببیند، سر را بلند کند و به این مرد بنگرد. آنگاه به على‌بن‌ابى‌طالب اشاره کرد.
و همچنین حضرت مانند این روایت فرمودند:
«مَنْ سَرَّهُ أنْ یَنْظُرَ إلى آدَمَ فی عِلْمِهِ وَ إلى نُوح فی فَهْمِهِ وَ إلى إبْراهیمَ فی حِلْمِهِ، فَلْیَنْظُرْ إلى عَلیِّ بْنِ أبی طالِب»؛
هر کس نگاه کردن به دانش آدم و فهم نوح و بردبارى ابراهیم، او را شادمان مى کند، به على بن ابى طالب بنگرد.
همه حکایت از این دارند که حدیث تشبیه به روایت عاصمی و این کلمات مهمّی که علی علیه‌السّلام مقام بزرگی را در قرآن و در حدیث بدست آورده است به خاطر روح بلندی‌است که بدیل او یافت نشده است و نخواهد شد.
عظمت و مقام علی علیه‌السّلام آنقدر بالاست که حتی دوست و دشمن به آن اقرار کرده است و آن را در چنین شرایطی که این همه مصائب بر امیرمومنان گذشت نتوانستند معدوم کنند. چرا که شیفتگان و پیوند خوردگان به علی علیه‌السّلام جان دادند، تبعید کشیدند، هجرت رفتند، مظلومانه بدن‌هایشان قطعه قطعه شد امّا از متمسکون بحبل القرآن، شدند.
این‌ها همان کسانی هستند که جان خود را به تبعیّت از علی علیه‌السّلام در ابتغاء مرضات الله گذاشتند. کما اینکه خود حضرت فرمودند:
فَوَالَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ إِنِّي لَعَلَى جَادَّةِ الْحَقِّ وَ إِنَّهُمْ لَعَلَى مَزَلَّةِ الْبَاطِلِ أَقُولُ مَا تَسْمَعُونَ وَ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ لِي وَ لَكُم(خطبه۱۹۷)؛
سوگند به آن كه جز او خدائى نيست من بر راه حقّ هستم (گفتار و كردارم همانست كه خدا و رسول فرمودهاند) و دشمنان ما بر لغزشگاه باطل (پيرو نفس امّاره و شيطان) هستند، میگويم آنچه می‌شنويد (تا حقّ را از باطل تمييز دهيد) و از خدا براى خود (كه مبتلاى شما شدهام) و براى شما (از گذشتههايتان) آمرزش می‌طلبم (كه بار ديگر در گمراهى قدم ننهاده از امام بحقّ پيروى نمائيد).
اون‌ها و مخالفین گمراهانی بودند که جهل و حسادت و عناد، آن‌ها را در مقابل