🔻۲: آکنه سرد
▪️این دسته شامل آکنههایی است که التهاب ناچیزی دارند، رنگشان سفید یا سفید مایل به خاکستری است و حاشیه یا قرمزی ندارند یا فقط مختصری قرمز هستند. این آکنهها برآمده هستند ولی حتی اگر حجیم باشند نوک تیز و قلهای نمیشوند بلکه در مشاهده با ذرهبین، شکلی تپهمانند و کمارتفاع دارند.
▪️چنین آکنههایی اگر دچار تحریک و آزردگی نشوند عموماً بدون سوزش و گزش و خارش هست درد مختصری داشته باشند. سطح جوشگاه این آکنهها نسبت به نوع دوم بزرگتر و دکمهای است و احتمال بیشتری دارد که به رنگ کدر درآید، ولی معمولاً بدون دستکاری گود و فرورفته نمیشود. این دسته از بیماری را ناشی از انباشتگی فضولات با طبیعت سرد میدانیم.
🔷 پرهیزهای غذایی در آکنه گرم و آکنه سرد:
🔶پرهیزهای غذایی در آکنه گرم
▪شیرینیهای زننده و غلیظ و چسبنده برای آکنههای گرم نامناسب شمرده میشوند. خرما، باقلوا، سوهان، گز، زولبیا، بامیه و بیشتر شیرینیهای بازاری از این جملهاند. مصرف عسل به تنهایی برای این نوع آکنه مناسب نیست ولی میتوان آن را بصورت سکنجبین عسلی مایل به ترشی (تهیه شده از سرکۀ طبیعی انگور یا سیب) برای کاهش علایم آکنه گرم بکار برد.
▪️برخی مغزیات و خشکبار در آکنههای گرم منع مصرف دارند بخصوص گردو، پسته، بادام زمینی، بادام هندی، و انجیر خشک. آجیلهای شور و بوداده برای این نوع آکنه زیان آورتر هستند.
▪️مصرف ادویه و چاشنیهای تند و تیز، قرمزی و خارش و گزش این نوع آکنه را افزایش میدهد، بنابراین مصرف خردل، فلفل، زنجبیل و چاشنیهای تند در این نوع آکنه مجاز نیست.
▪️سبزیهایی مانند تره و پیازچه تند و سیر و پیاز تند هم برای این گونه آکنهها زیانآور هستند.
▪️شاید قدری عجیب به نظر برسد که بسیاری از بیماران من که با آکنه گرم مراجعه میکنند به این خوراکها تمایل دارند و میگویند که از خوردن شیرینیجات و تندیها بسیار لذت میبرند و البته اغلب در مصرف آنها زیادهروی میکنند. بسیاری از آنها هم درباره سیر یا عسل یا زنجبیل چیزهایی در آشفته بازار سایتها و هیاهوی کانالهای افراد ناآگاه میخوانند و عموماً به پیامدهای ناخوشایندی گرفتار میشوند و بعضی هم مثلاً تصور میکنند که اثرات آنتیاکسیدان یا ضدباکتری این خوراکیها برایشان سودمند خواهد بود.
▪️اما واقعیت بالینی این است که نه میل و لذت افراد از بعضی خوراکیها دلیل سودمند بودنشان برای یک بیماری است و نه برخی اثرات ضدباکتری سیر و پیاز و … در محیطهای آزمایشگاهی، دلیل بر آن است که میتوان آن را بطور عمومی و بدون ملاحظات دیگر، در اختلالی مانند آکنه یا بیماریهای باکتریال دیگر تجویز کرد.
▪️بیماران زیادی را میبینیم که بخاطر همین آموزههای نادرست و سست، مدتهای زیاد با عوارض طولانی دست به گریبان هستند.
🔶پرهیزهای غذایی در آکنه سرد
▪️توصیه به آب نوشیدن زیاد بدون تشنگی واقعی، خرافه ای شبه علمی است که بسیاری از مردم تصور میکنند برای بهبود این بیماری نیز سودمند است. پرنوشی بدون تشنگی، نه تنها برای کاهش آکنههای سرد مفید نیست بلکه نهایتاً موجب تشدید سفتی و افزایش حجم آکنه میشود و درمان را سخت میکند.
▪مصرف شیر سرد بخصوص در صبح ناشتا میتواند این نوع را تشدید کند. کسانی که علاوه بر آکنۀ سرد دچار نفخ و سوء هاضمه هستند باید این توصیه را جدیتر بگیرند.
▪️مصرف ماست بخصوص همراه با غذا باید ترک شود. مصرف ماست همراه با غذای چرب یا غذاهای خمیری مثل ماکارونی یا کته نتایج ناخوشایندتری دارد.
▪️ماست و خیار در همۀ این موارد نامناسب تر از ماست تنها است و البته خوردن آن در زمستان بدتر است.
▪️مصرف غذاهای خمیری و چسبنده موجب میشود که طول ابتلا به آکنه های سرد بیشتر شود و درمان دشوارتر گردد.
▪️غذاهایی مانند هلیم، آشهای پررشته، پیتزا، لازانیا، ماکارونی، نان خمیر و نان باگت از این جملهاند.
▪️موز نارس یا کمرسیده هم نباید زیاد مصرف شود.
▪️نوشیدن سرکه و آبغوره توصیه نمی شود بخصوص اگر بصورت خالص و با شکم خالی مصرف شود، ولی سکنجبین عسلی که ترشی آن زننده نباشد می تواند در کنار درمان دارویی مناسب مفید باشد.
نکته آخر اینکه:
پرهیزهای غذایی توصیه شده، می تواند در کاهش شدت این بیماری بسیار موثر باشد، ولی برای درمان جامع بر مبنای طب سنتی، باید وضعیت سینوسها، رحم، روده، معده، کبد و مجاری صفراوی، … و مسائل هیجانی و عاطفی بیمار بطور خاص ارزیابی شود و درمان مناسب برای هریک از اختلالات زمینه ای ارائه گردد.
▬✧❁
@hajbaba1❁✧▬