♨️جا دادی جا دادیم❗️ آیت الله خزعلی نقل می کنند: ایشان در سال ۱۳۶۴ قمری به مسافرت کردند و حاج شیخ علی اکبر نهاوندی (ره) که امام جماعت حرم مطهر امام علیه السلام بود خدمت آیت الله العظمی می گوید: من شصت سال است که امام جماعت حرم مطهر بوده ام و الان که ماه رمضان رسیده است مایلم امامت این ماه با شما باشد . همه ائمه جماعات و آقایان که پشت سر هر کس اقتداء نمی کردند، پشت سر ایشان ایستادند و من نیز در آن زمان در مشهد بودم و به فیض جماعت ایشان رسیدم. که در آن موقع بلندگو نبود، چند مکبّر در بین صفوف قرار داده بودند تا رکوع و سجود و دیگر مواقف نماز را اعلام کنند. آقای نهاوندی بعد از مدتی به عراق مشرف شد و مرحوم آیت الله سید ابوالحسن که در مطهر امیرالمؤمنین نماز جماعت می خواند به آقای نهاوندی می فرمایند: امشب نماز را به جای من در حرم اقامه کنید. که ایشان بعد از نماز مغرب مشغول نماز نافله است که صدایی از امیرالمؤمنین علیه السلام می شنود: « جادادی، جادادیم.» در مشهد به پسرم حاج آقا حسین جادادی، جادادیم: «عظّمت ولدی فعظّمتک» که اشک از چشمان آقای نهاوندی جاری می شود و وقتی به ایران باز می گردد و خدمت آیت الله بروجردی جریان را عرض می کند از چشمان آقای بروجردی هم جاری می شود و می فرمایند: «جدم به من محبت کرده است».