حامدانه
برای . ما مدرسه ای ها میگیم با یک کلاس درس، مدرسه ایجاد نمی شود. مدرسه برای اینکه مدرسه شود چند کلاس درس میخواهد. هر کلاس درس خانه ای برای رشد دل های انسان هاست. . شاید یادمان رفت از خانواده شهید بپرسیم، فرمانده برای جهاد خوب بود اما برای شما هم خوب بود؟ آخر پدری که خیلی وقت ها خانه نیست، همسری که همیشه درمیدان خطر است و احتمال دارد بر نگردد و عمری برای خانواده نگرانی ایجاد کرده است ، چطور پدر و همسر خوبی است؟ اصلا بود که خوب باشد؟ وقتی بود چگونه بود؟ . همسر شهید باید می نوشت قاسمم همه چیز من بود. قاسم فقط مرد من نبود ، مرد انقلاب اسلامی بود. باید می نوشت من به یکبار چشم در چشم های قاسمم محتاجم. چشم هایی پر از محبت. شاید چشم ها خسته بود اما فوران عشق بود. قاسمم درخت عشق کاشته بود که فراقش را صبر می کردیم. همسر شهید باید از نامه های قاسمش می نوشت. نامه هایی که تا آخر حیات پربرکتش ادامه داشت و عاشقانه ثبت شد. (راستی یادمان نرفته فرمانده شهید، یک یادگار پاک که شهید زنده است به یادگار گذاشته. همسرش، که حتی نامش را رسانه ها پیدا نکردند. همسر و همسنگر. بانویی عاشق که فوران عشقش با روز اول آشنایی با قاسم نه تنها کم نشده که بی نهایت شده. بانویی که هر روز و هر شب با قاسمش حرف می زند و پاسخ می گیرد. اگر تاریخ فراموش کرد ما یادمان نرفته، سهم توفیقات این بانو اگر بیشتر از نباشد کمتر نیست. ) . زینب و دیگر فرزندان باید می نوشتند ، پدر ما بهترین پدر بود. در اوج جنگ زینبش را فراموش نمی کرد و برای فاطمه اش نامه می نوشت. وقتی بود بوسه های محبتش دلمان را گرم میکرد. پدر ما پدر همه بود. وجودش پدری بود. محبتش پدری بود. . کلاس درس همسری داشت. کلاس درس پدری داشت. کلاس درس سربازی و فرماندهی داشت. کلاس درس تربیتی داشت. کلاس درس معنویت داشت. کلاس درس اخلاص و وظیفه شناسی و جهاد ومدیریت و... داشت. همین شد که رهبرم فرمودند : مدرسه است، مکتب است. . راستی ، می گویند شب ها، زمان خلوت با معشوق هستی است. زمانی است که باید ضجه فراق بزنی و سر بر سجده،اشک بریزی که معبودا صبرم برای دیدنت طاق شده پس چرا اذن دیدار نمی دهی.تو در خلوت عاشقی ات چه گفتی که ما بلد نیستیم؟! توچگونه سجده عشق زدی که پیشانی ات آسمانی شد و بر دامان معشوق آرام گرفت.۱:۲۰ زمان شروع عاشقی است. وچه خوب کلاس درس عاشقی را به ما آموختی . . @hamedtaghdiri
186 مشاهده