. استادمان می گفت خیلی از شهدا به یک روحانی عاشق وصل بودند. می گفت امام جماعت اگر عاشق باشد، از چشمه ی زیبایی های الهی، اهل محل را سیراب می کند. جوان ها را عاشق و عارف و شهید می‌کند. استادمان می گفت طلبه ها عاشق باشید و عشق الهی را به دل ها بچشانید. . این جملات استاد برای من سخت بود. میگفتم خوش به حال جوان هایی که عاشق و شهید میشوند اما ما چه کنیم که نظامی نیستیم که شهید شویم. می دانستم خیلی از این روحانی های اهل دل که میبینم شهید زنده اند و چه کاری بهتر از رساندن معارف زیبای دین به مردم که عیال خدا هستند، اما دل است دیگر. حرف سرش نمی شود. دلش شهادت و غلتیدن در خون می خواهد. فرقی نمی کند چقدر سن داشته باشی، دل جوان که باشد کم صبر و بی قرار می‌شود. . همیشه پیش خودم می گفتم : آخه دشمن نفهم، حواست کجاست!؟ چرا خوب دور و برت را نگاه نمی کنی که چه کسانی را باید به آرزوی شهادت شان برسانی؟! . اما من غافل بودم. ربطی به دشمن و نظامی بودن ندارد. امام که باشی، عاشق که باشی، در ماه مهمانی خدا، در حرم امن بهترین بنده خدا، دعوتت می کنند. یکدفعه صدای عاشقی ات به گوش همه می رسد و مدال شهادت بر سینه ات نصب می شود. شهید #اصلانی برای ما طلبه ها تذکر است . تذکر اینکه عاشقی مان خالص نیست و الا مسیر عاشقی باز است. برای ما الگوست که اگر عمری خالصانه پای حرف و درد مردم نشستی و برای آنها خودت را به آب و آتش زدی، مزد زحماتت را زیبا می دهند. . راستش را بخواهید من وقتی عکس شهدای روحانی را استوری میکنم دستم می لرزد. حس جا ماندگی خیلی سخت است. . اما دشمن باز هم غافل است. این شهدا، یک شهید پرور دارند. آن هم همسران و مادران اینها هستند. همان هایی که خانه و خانواده را عاشق می کنند. همان هایی که همه سختی ها و نبودن ها برای آنهاست. همان هایی که درد میکشند و لب به گله باز نمی کنند. دشمن نمی فهمد ما لشگری از بانوان عاشق و عارف و شهید زنده، داریم. دشمن نمی داند شهید اصلانی واقعی، همسر اوست که او اصلانی پرور است. و چه خوب شهید اولش را تقدیم کرد. . خواسته ام خداوند به اعمال و فعالیت های ما برکت و اخلاص دهد و ثواب همه اش را تقدیم همسرم و مادرم کردم که هر چه دارم از اینهاست. کاش شرمنده صبر هایشان نشویم. @hamedtaghdiri