بزرگواری پیام داد که فعالیت فرهنگی را کنار گذاشتم ، بزرگوار دیگری نوشت از رشد و تعالی آموزش و پرورش که چیزی ندیدیم و اتفاقا خسته نامردی ها هستیم ، رفیق دیگری نوشت از این ساختار چیزی در نمی آید و ما به همان فعالیت مردمی خودمان بر می گردیم. . برایش نوشتم : بوق جنگ و جهاد که بلند میشود، فشار ها زیاد می‌شود. آن وقت است که خودی از ناخودی و مرد از نامرد مشخص می‌شود. جنگ که شروع می‌شود به این راحتی تعطیلی ندارد. به خصوص وقتی جنگ جبهه حق و باطل باشد که حالا حالا ها هست چرا که شیطان قسم خورده تا فرصت دارد با همه قوا در مقابل حق بایستد. جنگ تعطیل نمی شود و فقط جبهه ای به جبهه ی دیگه تبدیل میشود و سنگری به سنگری دیگه نقل مکان میشود. و این ماییم که تفنگ به دست از دنیا می رویم تا باطل بفهمد ما میمیریم و سلاح زمین نمیگذاریم. رزمنده میدان انقلاب اسلامی همیشه رزمنده است و هر اتفاقی براش بیفتد رزمنده می ماند. رزمنده اگر دست و پایش را بدهد، اگر نیروهایش را از دست دهد ، اگر تنها در سنگر و جبهه بنشیند باز میدان را خالی نمی کند. در همان تنهایی فکر می‌کند از کجا و چگونه باید جنگ را علیه دشمن شروع کند. سرباز انقلاب اسلامی حتی بعد از شهادت هم مدد رسان بچه های خط است. . راستش را بخواهید روز عرفه به یکی از فرماندهان میدان سازمان تبلیغات مان زنگ زدم و گله کردم. گله ام به ناراحتی کشید. گله من برای این بود که قرار بود رویداد دختران حاجی را برگزار کند و به یکباره آن را تعطیل کرده بود. فرمانده میدان مان گفته بودند پول بدهید تا کار کنیم. به فرمانده مان گفتم یادم نمی آید پیامبر ص که به رسالت برگزیده شدند، بودجه ای برایشان تصویب شده باشد. فرمودند کار شما اولویت من نیست. گفتم شما فرمانده میدان هستید و همه سنگر ها در جنگ اولویت دارد. بگذریم که دختران انقلاب اسلامی از نگاه من اولویت اولند. راستش را بخواهید خیلی از این نگاه ها را از مقالات و کتاب های همین رفیق شفیق مان خوانده بودم اما نمیدانم چه شد که روز عرفه را به کامش تلخ کردم. . ما از امامین انقلاب عزیزمان آموختیم که شغل مان جنگ نباشد و همه وجودمان را برای دفاع از حق بگذاریم و اکنون وسط جنگ واجب، فوری ، قطعی هستیم. سلاح شما در این جنگ چیست؟! سنگر و جبهه شما کجاست؟! حواستان به واجب تان هست ؟! @hamedtaghdiri 🖊 حامد تقدیری