بخشی از #وصیت‌نامه شهیده بتول مطهری نوشتن سخن آخر همیشه سختترین است به خصوص اگر راهی حرم یار باشی و قرار باشد ارباب تو را بخرد و ببرد... آنقدر زمان محدود و آنقدر حال دلم بارانی است که حس میکنم حتی واژه ای ندارم جز نام حبیبم حسین. دلم آنقدر برایش تنگ است که حس میکنم حتی تاب تحمل نوشتن این نوشتار هم ندارد. میخواهد زود برود. زود برسد زود بال گیرد و زود پرواز کند اما این بار عهد بسته... سخن کوتاه آنکه دعا کنید چون اربابم بی کفن باشم اما اگر کفن خواستید لباس و چادر احرامم را که مزین به بوی کعبه است کفنم قرار دهید تا راه نجاتی باشد. وقتی مرا در خانه آخرت میگذارید حتما از تربت کربلا و تربت حرمین کاظمین که نزد مادر آمده است با من همراه بگذارید. یک عقیق که نام دوازده امام دارد زیر دهانم قرار دهید اگر نداشتید همین عقیق زرد که دارم را بگذارید. یک دعا در میز زیر تلویزیون هست آن را همراه من بگذارید و هرچه خودتان فکر میکنید نیاز است سفرسخت است... قرآن کوچک سبزم را همراهم بگذارید و از بین دفترهایم پرهای یادگاری حرم را همراه من بگذارید و یک تسبیح کربلا که در سجاده ام هست نیز با من بگذارید. بر روی قبرم روضه وداع حسین با علی اکبر را بخوانید و زیاد اشک بریزید که کسی به عزیزی آقا علی اکبر برای آقایم حسین نمی رسد. 85/5/28مصادف با ماه رجب 🍃کانال رسمی «شهیده بتول مطهری» •┈┈┈••✾•🌷•✾••┈┈┈• @shahideh_motahhari •┈┈┈••✾•🌷•✾••┈┈┈•