*در شهرها چه کنیم؟* 📌 لطفا بی خیال الگوی موثر، روش اقناع یا روش کار بشوید. همین چیزهاست که شما را منفعل می کند. خودتان بنشینید روی کاغذ دو سه خط بنویسید. بعد یک مشورت از بغل دستی بگیرید و حرکت کنید. 📌 در شهرها دو روش را می‌توان دنبال کرد: 1️⃣ *حضور در محیط های پر تردد (مترو، پارک، میادین اصلی شهر، بازار و...)* 🔻به لطف فضای سرد انتخاباتی و مشکلات اجتماعی و معیشتی بسیاری از مردم اصلا تمایلی به صحبت با شما ندارند. باید یک آغاز هوشمندانه را آغاز کنید. مثلا بچه‌ها روی یک مقوا نوشتند «چه کسی درباره پولی که ایران در فلسطین خرج می‌کند راست می‌گوید؟» یا نوشتند «چه کسی برای گرانی فکری کرده است؟». فراموش نکنید شما در این تبلیغات مانند بازاریاب‌ها هستید. منتظر نمانید کسی سراغ شما بیاید. ولی آغاز گفتگو هوشمندانه باشیم. 🔻 درباره محتوای این گفتگوها توضیح می‌دهیم. 2️⃣ *گفتگوی خانه به خانه* 🔻 اگر یک گروه پنج نفره، دو بازه چهار ساعته (8 -12 و 16 تا 20) به در خانه‌ها بروید، در هر یک ساعت می‌توانید با ساکنین 3 تا 4 منزل مسکونی صحبت کنید. یک روز میشود ۹۰ تا ۱۲۰ خانواده! 🔻 در خانه را بزنید و بخواهید در خانه بیایند. با او گفتگو کنید. البته در خانه‌های آپارتمانی کمی کار سخت‌تر است. با مدیر ساختمان صحبت کنید. 📌 صحبت با مغازه‌دارها هم گزینه خوبی است. نصب پوستر فراموش نشود. *توصیه‌های محتوا* 📌 دغدغه اصلی‌تان مشارکت باشد. 📌خودتان را نماینده جلیلی معرفی نکنید. اگر فرد تصمیم به شرکت در انتخابات گرفت و از شما پرسید، جلیلی را معرفی کنید. 📌به فکر رقیب هراسی نباشید، کار بیهوده ای است. اگر کسی رأیش با پزشکیان به بحث طولانی با او نپردازید. تنها اشاره‌ای به همراهی پزشکیان و روحانی و حمایت از او کنید. دقت کنید برای نفی پزشکیان اول باید از او بگویید.