#روایتنویسی_اربعین
🏴اینجا زمان میایستد!
🖌مریم فلاح
در این دنیای پر هیاهو، که هر چه تلاش میکنی از زمان و مکان عقب میفتی،
هر چه میدَوی زمان زودتر از تو میرسد،
اوقاتت آنقدر بیبرکت است که گاهی از تلاش خسته میشوی و میخواهی به همه چیز پشتِ پا بزنی و قید همه چیز را بزنی...
آن وقت سالی یکبار، اتفاقی در این میان میفتد، که با تمام وجود، توقف زمان را در یک مکان پر از انرژیِ مثبت، درک می کنی...
این مکان سرزمین کربلا و این زمان فقط ایام اربعین است...
حتی اگر بین تمام کارهای ریز و درشت زندگیِ پرتلاطمت توفیق حضور در این زمان و مکان را یافته باشی،
درست از وقتی که عازم میشوی،
دیگر حس گذرِ زمان را نداری،
دیگر دغدغهای جز رسیدن و درک مکان عاشقانهی بینالحرمین در دل و ذهنت نیست...
بیوقتترین قسمت این عشقبازی، زمانی است که پا در میانهی بینالحرمین گذاشتهای و گوشهای دنج یافتهای،
طوریکه از سمتی چشم به گنبد ارباب و از سمتی دیگر چشم به گنبد علمدار وفادار داشته باشی،
مدام چشم میگردانی و روح و جانت را صفا میبخشی...
عاشقِ این اوقات بیوقتم.
کاش هر انسانی که روی این کرهی خاکی نفس میکشد، چنین لحظاتی را تجربه کند...
انتهای این آرزو، رسیدن به ظهور موعود است...
زمانی که همهی عالَم عاشق شوند، صاحبِ زمان خواهد آمد...
به امید این روز
به زودیِ زود.
پایان