#روایتنویسی_اربعین
اربعین پدر دختری
🖌س.غلامرضاپور
باید خودم رابرای نق زدنهای زینب آماده میکردم. خوراکی های جورواجوری که برایش خریده بودیم تنها لحظات کوتاهی میتوانست مشغولش کند.
اسباب بازی و تلویزیون هم خیلی سرگرمیهای جالبی برایش نبودند.
او بیشتر ساعات روز را با خواهرهایش به بازی و نقاشی و ...میگذراند.
و حالا جای خالی آنها را باید یک جوری پر میکردم.
برنامه یک دورهمی را برای شب با خاله ها و دختر خاله هایش چیدم و مشغول مرتب کردن خانه شدم.
از خواب که بیدار شد فکر کرد خواهرهایش رفتهاند کلاس و بابا رفته تا آنها را بیاورد.
بعدازظهر کمکم داشت از نبودنشان کلافه میشد که ریحانه پیغام صوتی فرستاد.
منکه گوش به زنگ بودم سریع پیغامش را باز کردم .
اصلا فکرش را هم نمیکردم با شنیدن صدای ریحانه، بهم بریزد.
بغض کرد و روی زمین دراز کشید . گفت "آجیا نرفتن کلاس؟ رفتن کربلا؟"
مانده بودم چه بگویم:" زود میان مامان جون. الان خاله ها میان
بچه ها میان
یک عالمه بازی میکنیم."
خداروشکر مهمانها زود رسیدند . تا شب مشغول بازی شد.
قرار شد خاله ها خوابیدن هم پیش ما بمانند . رختخوابهارا در هال پهن کردیم .
قبل از خواب خاله وحیده پرسید: "ظاهرا مرز مهران شلوغ بوده. تا مرز هم پیاده روی داشتن؟"
داشتم برایش توضیح میدادم که :" نه منکه با بچه ها و پدرشون صحبت کردم گفتن با ماشین تا مرز اومدن و خیلی راحت...." که یکهو زینب شروع کرد به گریه کردن ...
پرسیدم:" چی شده مامان؟"
با صدای نق دار و درحالیکه همزمان داشت محتوای شیشه پستانکش را میخورد گفت : "نگو دلم تنگ میسه."
تابخوابد دیگر حرفی نزدم.
اما در دلم قربان صدقهی آن سه ساله ای رفتم که یک روز از صبح تا غروب پدر و برادرهایش را ....
ادامه دارد...3️⃣