#تربیت_جنسی #موقعیتی_خطیر_و_آسیب_زا سلام. چند وقت پیش پسر چهار سال و ده ماه مون یهو وارد اتاق ما شد و متأسفانه مارو در کنار هم دید،دنیا روسرموم خراب شده ،دیگه هیچ چیز مارو شاد نمیکنه و همه خوشبختیمون پرید،ما عاشقانه زندگی میکنیم،من پسرمو بعد از دیدن اون صحنه اروم کردم و بهش گفتم نباید بی اجازه وارد بشه اونم دیگه بی اجازه وارد نمیشه و اینکه گفت که مارو لخت دیده😭😭،من تمام دوران بارداری و شیردهی با وصو بودم و بهش شیر دادم چون آرزوم عاقبت بخیری بچه ام بود ولی الان همه چیز تموم شده،مرگ آرزومه،زندگی ما خراب شده،و نمیدونم باید چبکار کنیم،بعد اون جریان پسرمون دیگه بی اجازه جایی وارد نمیشه،همش میگه عیبه ،خصوصیه،و مدام من و باباشو بوس میکنه و میگه دوستون دارم ،که البته قبلا میگفت ولی الان بیشتر شده،سعی کردیم با قصه ارومش کنیم که به ظاهر اثر خوبی داشت،توی شهر ما مشاور متدین نیس،نمیدونیم چیکار کنیم تورو خدا کمکمون کنید،چطور کنجکاوی ذهنی پسرمونو راجب چیزی که دیده درست کنیم😭😭😭،فقط تو قصه بهش گفتیم که در حال عوض کردن لباسامون بودیم. 🌹🍃 پاسخ #مشاور_امین کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم #خسروی👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام عرض میکنم خدمت شما بانوی عزیز، الحمدالله زندگی و روابط حسنه با همسر و فرزندان خود دارید. در خصوص شرایط پیش آمده سوالات زیادی وجود دارد که ترجیح بر مشاوره تلفنی بود، اما بنا بر حساسیت و اضطرار موضوع، راهنمایی هایی خدمت شما عرضه میشود، خواهشی که از شما دارم اینکه با تامل و با آرامش این نکات را مطالعه بفرمائید. در ابتدا باید عرض کنم حساسیت این موقعیت را کاملا درک میکنم اما نکته کلیدی آن است که اگر آرامش خود را والدین در این شرایط حفظ نکنند بیشترین آسیب را به کودک وارد می کنند و اما با حفظ آرامش و انجام راهکارهای زیر، انشاالله خواهند توانست از این شرایط با کمترین آسیب عبور کنند. انشاالله اگر به دلیل اهمال کاری و کم توجهی والدین و یا به دلیل کنجکاوی کودک ، شاهد روابط زناشویی قرار گرفت (چه اصل رابطه، چه بعضی از مقدمات آن) چه باید کرد؟؟ یکی از سخت ترین موقعیت ها هم برای والدین و هم برای کودک چنین موقعیتی است که کودک والدین خود را در حین رابطه یا برهنه مشاهده نماید. اولا ، به دلیل خطیر بودن این موقعیت، تاکید میشود که والدین فوق العاده باید مراقبت کنند. اما رفتار کودکان ممکن است در این شرایط با توجه به تفاوت های سنی متفاوت باشد: ۱. برخی ممکن است سریع از موقعیت خارج شوند و معمولا پناه می برند به اتاق خودشان. ۲. برخی از کودکان به آغوش والدین خود پناه می برند. ۳. برخی از کودکان تغافل می کنند که انگار چیزی ندیده اند. ۴. برخی از کودکان در سنین بالاتر ممکن است از منزل خارج شوند. برداشت کودک از مواجهه با این صحنه چیست؟ ۱. بی حیایی و بی ادبی والدین ۲. تصور ناراحتی و دعوای بین والدین ۳. تصور ظلم پدر در حق مادر که در مورد کودک شما تصور بنده این است که حالت دوم است که او فکر میکند ناراحتی بین شما رخ داده. والدین به چه صورت با کودک خود در این شرایط برخورد کنند؟ تذکر اول: حفظ آرامش رفتارهای تند و تکانشی در این شرایط و مشابه آن آسیب را دو برابر می کند. مثل بچه برو بیرون، چرا بدون اجازه اومدی، چرا حواست نیست، چند بار بهت بگم، و با دعوا بیرون کردن و ... تذکر دوم: چه کودک به آغوش والدین پناه آورده باشد، چه تغافل کرده باشد، و چه خارج شده باشد از موقعیت،.... ابتدا والدین پوشش خود را مناسب کنند. تذکر سوم : صحبت کردن با کودک در چنین شرایطی و نباید او را تنها گذاشت. بهتر است که مادر این صحبت را بکند ، اگر که کودک زیر ۷ سال است. اگر کودک بالای ۷ سال بود، بهتر است والد هم جنس با او صحبت کند. در حین صحبت که با کمال آرامش و ریلکسی حرف نی زنید به کودک یادآوری کنید که مثلا منو بابا با هم دیگه مشکلی نداریم، ما همدیگه رو خیییلی دوست داریم، و وقتی پدر و مادرها به هم دیگه خیلی علاقه داشته باشند ممکنه هم دیگه رو اینجوری بغل کنند و این مخصوص مامان باباهاست، و بقیه حق ندارن این کار رو انجام بدن. یعنی دادن آرامش + دادن اطمینان از نداشتن مشکل والدین. این رفتار باعث میشه که در آن لحظه کودک کمترین آسیب رو ببینه و حالا اگر در آینده باز سوالی برای او ایجاد شد، سعی می کنیم با مهربانی پاسخ بدیم. اگر در آینده، کودک به این اتفاق اشاره ای نکرد و یا یادآوری نکرد، اصلا دیگه نباید والدین هم در مورد این قضیه با کودک صحبتی داشته باشن. خواهر عزیزم، بهتره با کسب آرامش روال تربیتی فوق رو در این زمینه در پیش بگیرید، و با بیان مکرر دوستی و محبت بین خودتون و همسرتون برای فرزندتان، سطح اضطراب او را پایین آورده و با برخوردهای وسواسی و افراطی مدام خدای نکرده این مسئله رو در ذهن او زنده نسازید. ادامه...