سلام خانمی هستم ۳۰ساله یه فرزنددختر سه ساله دارم کلاسهای هنر زن بودن گوش دادم من مشکلی که باهمسرم دارم اینه که ایشون زود قهر میکنن ومیرن خونه مادرشون ومنو بچمو تنها میزارن بخاطر سرزنشهای خانواده من ایشون یکم به خودشون اومدن که مرد خوب نیس قهر کن بر جدیدا روششون عوض کردن تو خونه قهر میکنن الان از عید قربان بامن قهرن من به ایشون شب عید قربان گفتم من معدم درد میکن میخام امشب زودتر شامم بخورم اگ میش امشب تو شام بچه رو بده بخور بهم گف شام دادن به بچه درشان یه مرد نیس کار زنونس منم عصبی شدم وگفتم لقمه تو دهن بچه گذاشتن برات انقد سخته باش عیب ندار لباسای تو ماشین مال خودت برو خودت پهنشون کن کارای خودت خودت بکن کسر شانت این دیگ نیس صبح روز بعددبهشون گفتم برو نون بخر گف لباس ندارم مادرت بهت یاد نداد که لباسای منو پهن کنی منم لجم گرفت گفتم بخاطر همین حرفت دیگ پهن نمیکنم بعد دخترمو یاد دادم از ماشین بکش تو سبدلباساش اونم دید وقتی هم ایشون رفته بودن بیرون انداختم خشگ بش گذاشتم توکمدشون نمیخاستم با اینک به مادرم توهین کردن کارشون کرده باشم عصر روز عید قربان‌پشیمون شدم بداشون چای ریختم بردم باخودم گفتم بعد چای بشینیم حرف بزنیم بهشون بگم هم رفتار من اشتباه بود وهم توهین ایشون ایشون چای خورد من گفتم لیوان بدین دوباره براتون چای بریزم گفت نمیخاد منم دیگ براشون چایی نریختم نهار و چای خودشون میریزن وومیخورن باهام حرف میزنن فقط درحدضرورت میخام دوباره پاپیش بزارم ولی به دو دلیل نمیزارم اول اینک دفعه های قبل ک ایشون قهر کردن و طولانی شده من پاپیش گذاشتم ایشون پس زدن که هیچ حتی توهینم بهم کردن حتی یه بار که پاپیش گذاشتم گفتن خسته شدی باهات قهرم کم اوردی اره ؟من خوشم نمیاد باهات حرف بزنم همینجور ادامه میدیم ایشون نقطه ضعف منو دونستن میدونن رنج میکشم وقتی تو خونه سکوت محض میش دلیل دومم اینه که میخام یه بار فقط یه بارم ک شده بدون که این قهر کردناش دیگ برام تکراری شده دیگ خستم کرده باخودم میگم انقد وایمیستم تا ایندفعه غرورش زیر پا بزار اگ منو دوست داشته باش اینبار اون باید پا پیش بزار چرا همش باید من به فکر بچه و زندگیم باشم چرا یه بار اون نباید به فکر ارامش باش میترسم پا پیش بزارمو این عادت بد رو باز نتونم ازسرشون بیرون کنم بارها باهاشون در ارامش حرف زدم گفتم دوست دارم اگ تنشی بوجود میاد بشینیم باهم حرف بزنیم دوست دارم شما پیشقدم بشی دوست دارم با گفتگو حل کنیم ایشونم قبول میکنن ولی همیش کار خودشون میکنن ایشون همیش منو با جاریم مقایس میکنن جاریم چون قبلا مطلقه بودن همیش تو زندگی کوتاه میان وهمیش التماس شوهرشون وقت تنش میکنن شوهر منم دوست دار من برم التماسش کنم تا حتی اگ مشکل از ایشونه بازم من برم التماس کنم تا ایشون اشتی کنن ببخشین اگ پیامم طولانی شد لطفا بگین بهترین تصمیم چیه الان چیکار کنم هم این سردی اذیتم میکن هم نمیخام پاپیش بزارم خسته شدم از این قهراها ده ساله ایشون قهر کردنو من ناز کشیدم. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم 💠 اساسا ناراحت شدن زن و شوهر از دست یکدیگر می‌تواند طبیعی باشد. به هر حال ممکن است همسرمان دچار اشتباهی شود که ما را ناراحت کند. اما مهم آن است که در قبال کار اشتباه همسرمان رفتار نابجا از ما سر نزند. اولا عکس‌العمل ما باید متناسب با بزرگی یا کوچکی اشتباه همسرمان باشد. ثانیا طبق آموزه‌های دینی، بدی یا اشتباه همسرمان را با رفتار خوب از بین ببریم. تا مصداق آیه ۲۲ سوره رعد باشیم: (وَيَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ؛ خردمندان کسانی هستند که بدی را با نیکی از بین می‌برند.) قهر کردن، ناسزا گفتن، بد دهانی کردن، داد و بیداد کردن، آبروی همسر را بردن و .... از مصادیق رفتار نابجا با وجود ناراحتی بجای ماست که عامل زیاد شدن بدی و اشتباه همسرمان می‌گردد. 💠 قهر کردن، سمّ مهلکی‌ است که روابط همسران را به شدّت سرد می‌کند. و توصیه می‌شود سریع پیش قدم شوید و نگذارید فضای زندگی مسموم شود. اما چگونه باید پیش‌قدم شد و با چه شیوه‌ای قهر همسرمان را تبدیل به آشتی کنیم؟ 💠 فرمولهای زیادی برای این کار‌ وجود دارد اما یکی‌ از راههای پیشنهادی این است که شما باید با یک رفتار یا گفتاری شیرین و جذاب که باب میل همسرتان است او را بخندانید. البته دقت کنید شرایط این کار وجود داشته باشد. در این کار حتما قلق همسرتان را در نظر بگیرید و با توجه به قلق او، کاری کنید که او بخندد حتی گاهی با قلقک کردن همسر می‌توانید او را بخندانید و فضای آشتی را برای او آماده کنید. زمان را از دست ندهید چرا که در فضای قهر، شیطان حجم ناراحتی را بیشتر کرده، تبدیل به کینه می‌شود و راه برگشت را برای فرد سخت می‌کند. ادامه...