از منظر آسیب شناسی و ریشه یابی سوالی مطرح شد که یکی از کارشناسان محترم عرصه فناوری کانال رمزنگارانه جوابی تقدیم کردند که در ذیل می آید: 📚سوال: ببخشید راهکار عقب نموندن ما چیه به نظر شما؟ ✍️جواب: یک راهکار مهم جهت پیشگیری از عقب ماندن: «آینده‌پژوهی» هست. اگر بخوام آینده‌پژوهی رو کمی تشریح کنم، در ساده‌ترین و بسیط‌ترین شکل داستان‌های تخیلی از آینده هست که کمی بن‌مایه علمی هم دارد. همین مثال اینکه در آینده خواستگاری چطور خواهد بود، در آینده اشتغال چطور خواهد بود؟ من همین الآن روزانه بیش از ۸ ساعت سر کار هستم ولی از اتاقم خارج نمی‌شوم. فضای شغلی آینده چطور خواهد بود؟ فضای تحصیلی چطور؟ همین الآن انصراف از تحصیل در مقطع دبیرستان به منظور ورود به مشاغل حوزه سایبر مرسوم شده! تقریبا همه علوم با علوم رایانه ممزوج شده‌اند، آینده پزشکی چه خواهد شد؟ آینده جهانگردی چطور خواهد شد؟ هرکدام را در قالب یک داستان چند خطی می‌توان بیان کرد. این داستان‌ها اهمیت بسیار زیادی دارند. ژول‌ورن و داستان‌های علمی‌تخیلی‌اش در تاریخ علم جایگاهی بسیار مهم دارند. اگر ما بتوانیم حدس بزنیم فردا با چه سناریوهایی ممکن است مواجه شویم، می‌توانیم هم ابزارهای فنی متناسب با جهان جدید را طراحی کنیم و پیشتاز این جهان باشیم و هم می‌توانیم زیرساخت‌های علوم انسانی را به صورت پیشرو حرکت دهیم. یکی دیگر از فضلا بحث این کارشناس را تکمیل و تقویت می کند : وقتی هوش مصنوعی و اینترنت اشیاء به وفور وارد زندگی انسان‌ها بشود فرد فرد انسان‌ها چنان شیشه‌ای می‌شوند که چندان حریمی در خصوصی‌ترین مراتب زندگی نمی‌ماند! امروزه دوربین‌های مداربسته‌ی آنلاین کاملاً رایج هستند، دربازکن‌های خانگی هم مجهز به این فناوری شده‌اند و صاحب‌خانه می‌تواند از شهر یا کشوری دیگر فرد پشت در خانه‌شان را ببینند و درب خانه را به رویش باز کنند. یخچال‌ خانه به صورت هوشمند مواد درونش را پایش می‌کند و به فروشگاه آنلاین پیام فهرست خرید می‌فرستد. لباسشویی با دقت فراوان وزن و جنس و نوع لباس شما را ثبت و ضبط می‌کند تا ضمانتنامه‌ی دستگاه شما را تحت‌الشعاع قرار دهد. سابقه‌ی بیماری‌ها و درمان‌ها و داروهایی که مصرف کردید، خریدهای شما و... همه ثبت و ضبط شده و در فضای ابری قرار می‌گیرند. ساعت هوشمند شما میزان پیاده‌روی شما، تردد سواره‌ی شما، سرعت حرکت، علائم زیستی شما مانند اکسیژن خون و ضربان قلب و...، مسیرهایی که تردد کرده‌اید، مناطقی که توقف کرده‌اید، اطلاعات محیطی شما و... همه را در فضای ابری قرار می‌دهد و شما خودتان این اجازه را داده‌اید. به لطف دوربین‌ها و حسگرهایی که در دستان خودتان گرفته‌اید و در محیط زندگی، خودتان نسب کردید، تمام رفتارها و حالات به صورت برخط در حال تجزیه و تحلیل و ذخیره در فضای ابری هستند. و ... . البته تمام مواردی که شمرده شد فناوری‌های روز و معمولی و در حال استفاده در سطح جهان است و پیش‌بینی آینده نبود! این دنیایی است که «سِتر» را که از اولین ضرورت‌های زندگی انسان و روابط انسانی است، بی‌معنی خواهد کرد. کارشناس محترم رمزنگارانه بازخورد تکمیلی تقدیم می دارد: همانطور که در جنگ‌های دوره هخامنشیان، نقشه طبیعی یک منطقه امری فوق سری بود و لو رفتنش باعث سقوط یک کشور میشد (مواردی در تاریخ هست که با لو رفتن نقشه طبیعی زمین، کشورهایی از هم پاشیده‌اند) امروزه صحبت کردن از محرمانگی عوارض طبیعی که هیچ، حتی صحبت از کوچه پس‌کوچه‌ها و شماره پلاک‌ها امری مضحک است ولی کلیدواژه رمزنگاری که در دوره روم باستان همواره عدد ثابت ۳ و در ایران باستان همواره حرف «ز» بود و هیچ محرمانگی ویژه‌ای نداشت، امروزه از چنان اهمیتی برخوردار شده که نفوذ و شکست یک کلید رمزنگاری می‌تواند به سقوط یک کشور منجر شود. مثال؟ نفوذ به گنبد آهنین در عملیات طوفان الاقصی. 📚محل سِتر تغییر میکند. https://eitaa.com/haqnegar