💢 نیورالینک: پیوند مغز با کامپیوتر آری، با اخلاق چطور؟ ✍️ حسینعلی رحمتی 🔻الف) این فناوری می تواند از نظر اخلاقی کارکردی دوگانه داشته باشد. یعنی می تواند با کارهایی چون بهبود بخشیدن به فعالیت افراد معلول، درمان آلزایمر، توان بخشی بدن بعد از آسیب دیدگی، اصلاح حافظه، و بهبود ارتباط بدن با اندام های مصنوعی موجب کاهش درد و رنج انسان ها شود. اما از سوی دیگر ممکن است این فناوری موجب برخی چالش های اخلاقی شود، که از آن جمله است: 🔘 1. جهت دهی به معرفت اخلاقی انسان: خطر آن وجود دارد که هکرها نحوه دستیابی به فناوری نیورالینک را بیاموزند، و افکار انسان ها را ویرایش و تغییر دهند. 🔘 2. دست کاری در سامانه عواطف و احساسات: این خطر وجود دارد که با تسلط دیگران بر روی سیستم عصبی و مغزی فرد توسط نیورالینک، عواطف و احساسات او به سمت خاصی که مورد نظر آنان است جهت دهی شود. 🔘 3. چالش اختیار: این امکان وجود دارد که کسانی که مدیریت این فناوری را در اختیار دارند از طریق مدیریت اعصاب، بر روی رفتارهای اختیاری فرد تاثیر بگذارند و آنها را به سمت و سویی که خود تمایل دارند سوق دهند. البته این که در این صورت آیا اصلا چنین رفتارهایی را می توان اختیاری نامید محل بحث است. 🔘 4. نقض حریم خصوصی: امکان آن وجود دارد که دیگران، چه مهندسان فناوری نیورالینک، چه افراد سودجو، از طریق هک کردن ذهن افراد، به اطلاعات شخصی آنها دسترسی پیدا کنند. 🔻ج) دغدغه مندان اخلاق بایستی از هم اکنون توجه این فناوری به مسائل اخلاقی را به مطالبه ای گسترده در سطح عمومی جامعه تبدیل کنند. 17 شهریور 1401 (بازنشر با تلخیص) @harahmati