‍ 🔖پس از تبعید امام رضا علیه السلام، از مدینه به طوس و به بهانه‌ٔ حکومت و یا ، حضرت احمد بن موسی(علیهما السلام) نیز در همان سنوات (198 تا 203 ه.ق) به همراه دو تن از برادرانش به نام‌های محمد و حسین و گروه زیادی از برادرزادگان، خویشان و شیعیان، بالغ بر دو یا سه هزار نفر از طریق بصره عازم عازم خراسان شدند؛ و از هر شهر و دیاری که می‌گذشتند، به واسطه‌ی آگاهی و بصیرت بخشی، بر تعداد همراهانشان افزوده می‌شد، به طوری که برخی از مورخان تعداد یاران و همراهان ایشان را نزدیک به پانزده هزار نفر ذکر کرده‌اند. 🔻نحوهٔ شهادت آن حضرت: مأمون لعین، پس از اقدام به و شهادت امام رضا علیه السلام، از عکس العمل و قیام مردم، و به ویژه شیعیان و محبان اهل بیت علیهم السلام، بسیار وحشت‌زده شد و به تمامی حکام و عُمّال خود دستور داد که هر کجا از بنی فاطمه و اولاد پیغمبر یافتند، به قتل برسانند؛ و پیروان سادات بنی هاشم را با آزار و شکنجه مرعوب و مقهور حکومت غاصب نمایند. ←←احمد بن موسی علیه السلام با همراهانش، از شهری به شهر دیگری می‌رفتند، لذا این دستور به هر شهری که می‌رسید، کاروان از انجا گذشته بود، مگر در شیراز که پیش از رسیدن کاروان اشان، حکم به حاکم وقت رسید. حاکم فارس «قتلغ خان» مردی سفاک و خون‌ریز بود. وی با لشکری انبوه از شهر خارج شد و در برابر کاروان احمد بن موسی علیه السلام اردو زد. احمد بن موسی علیه‌السلام، در دو فرسنگی شیراز با قتلغ خان روبرو شد و در آنجا خبر رسید که به قصد دیدن برادر حرکت نکند، چرا که ایشان به شهادت رسیده است. لذا او دانست که دیگر نه می‌تواند به طوس برود و نه به مدینه بازگردد. پس یاران را جمع نمود و خطاب به آنها فرمود: 💠 «قصد اینها ریختن خون فرزندان علی بن ابی طالب (علیهما السلام) است، هر کس از شما مایل به بازگشت باشد یا راه فراری بداند، می‌تواند جان از مهلکه به سلامت بَرد (می‌تواند برود) ، که من چاره‌ای جز جهاد با این اشرار ندارم». تمامی برادران و یاران احمد بن موسی ایشان عرض کردند که هدف و میل‌شان به جهاد در رکاب ایشان است. آن بزرگوار نیز در حق آنها دعای خیر کرد و فرمود: «پس برای مبارزه،‌ خود را آماده سازید.» اگر چه جنگ نابرابری در گرفت، سیصد تن در همان روز اول به شهادت رسیدند، اما لشکریان قتلغ‌خان، مجبور به عقب نشینی تا دروازه‌های شهر شیراز شدند؛ اما سپس با انواع خدعه‌ها و کمین‌ها، سپاهیان احمد بن موسی علیه‌السلام، را به شهادت رسانده و یا پراکنده کردند. ▫️برخی از منابع می‌نویسند: احمد بن موسی(علیهما السلام) به تنهایی با لشکر انبوهی به نبرد پرداخت. دشمن چون دید از عهده او برنمی‌آید، ‌شکافی در جایگاه استراحت وی ایجاد کرد و از پشت بر سرش شمشیر زد؛ سپس خانه را خراب کرد، و پیکر ایشان در زیر توده‌های خاک، در محلی که هم اکنون مرقد و بارگاه اوست،‌ پنهان شد. 🔸قبر ایشان، در عهد امیر مقرّب الدین مسعود بن بدر، بین سال‌های (658-623) پیدا شد. (شیراز‌نامه، زرکوب شیرازی،تالیف به سال 764 ه.ق) ---------------------- السَّلامُ عَلَیکَ یَا سَیِّدَ السّاداتِ الاَعاظِمِ اَلسَّلامُ عَلَیکَ یَا اَحمَدُ بنُ مُوسَی الکاظِم @haram110