تو کیستی که گرفتی به هر دلی وطنی؟ که نه در انجمنی نه برون ز انجمنی جگر خراشِ عقیقی خراش بر جگری سخن گداز و سخن آفرین و خوش سخنی به هر صدف گهری و به هر گهر چمنی که در نظر مه و منظور چشم مرد و زنی محمدی نه علی نه حسن نه پس تو که یی؟ تویی حسین که بویت وزد به هر چمنی به بوی، همچو محمد به خوی، همچو علی بدین مظهر داور به خُلق چون حَسنی.. • @hararat_gholoob