✳ هانری كربن صحيفه‌ی سجاديه را مى‌خواند و گريه مى‌كرد 📌 فرمود: كُرُبن معتقد بود كه در دنيا يگانه مذهب زنده و اصيل كه نمرده است مذهب است. روزى به گفتم: در دين مقدّس تمام زمين‌ها و مكان‌ها بدون استثنا محل عبادت است. اگر فردى بخواهد نماز يا قرآن بخواند يا سجده كند يا دعا كند، در هر جا مى‌تواند. بنابراين اگر فردى از مسيحيان در وقتى از اوقات حالى پيدا كرد، مثلاً در نيمه‌ی شب در خوابگاه منزل خود است و خواست خدا را بخواند چه مى‌كند؟ او بايد صبر كند تا روز يكشنبه كليسا را باز كنند! اين معنى قطع رابطه‌ی بنده است با خدا. در پاسخ گفت: بلى اين اشكال در مذهب هست. همچنين روزى به كربن گفتم: اگر در دين مقدس اسلام، انسان حاجتمند حالى پيدا كند، طبق همان حال و حاجت، خدا را مى‌خواند امّا در دين مسيح، خدا اسماء حسنا ندارد. اگر شما مثلاً حالى پيدا كرديد چه خواهيد كرد؟! در پاسخ گفت: من در مناجات‌هاى خود، صحيفه‌ی مهدويه عليه السّلام را مى‌خوانم. كربن كراراً صحيفه‌ی سجاديه را مى‌خواند و گريه مى‌كرد. 📚 برگرفته از کتاب 📖 ص ۴۸ اینجا بخوانید 👇 https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f