✳️ خانواده مادری پادشاه!
🔻 شما را نمیدانم، اما این «مراکش» مرا میکشد بهسوی خودش!
احتمالا تجربهاش را داشتهاید یک نفر را اولینبار میبینید انگار سالهاست میشناسیدش. بهقول معروف مهرش به دلتان مینشیند. خودتان هم نمیدانید چرا، ولی وقتی با او ارتباط میگیرید و همصحبت میشوید، میفهمید بیدلیل هم نبوده! چقدر اشتراکات فکری داشتهاید و حرف برای گفتن!
«مراکش» برای من چنین حالتی داشت، اما فرصت نمیشد به چراییاش فکر کنم و دنبال راهی بگردم برای رفتن به شمال غرب قارهٔ آفریقا!
یک ماه پیش که «سید بدرالدین الحوثی» رهبر انقلابیون یمن به مردم مراکش پیام داد «حالا نوبت شماست، تنگهٔ «جبل الطارق» را ببندید و مثل ما گلوی اسرائیل را بفشارید» با خودم گفتم:
- این ابرمرد شجاع زیدی در مردمان مالکیمسلک سواحل مدیترانه و اقیانوس اطلس چه دیده که چنین خطابشان کرده است؟
به یاد آوردم که قبل از آن تماشاچیان فوتبال مراکشی در ورزشگاهها غوغا کرده و مثل ارتشی منسجم شعار «غزه غزه... » سر داده بودند؛ قبول. آن طرف تنگهٔ سیزده کیلومتری «جبل الطارق» هم تماشاچیهای اسپانیایی، مشعل به دست، استادیوم را در دود و آتش فرو برده و گفته بودند: «ما نیامدهایم برای تماشای فوتبال، میخواهیم برویم غزه بجنگیم!»
پس چرا رهبر جنگجویان یمنی پیغام را برای مراکشیها فرستاده بود، نه اسپانیاییها؟ چون تیم فوتبالشان شگفتیساز جام جهانی 2022 شده و اسپانیا و پرتغال را حذف کرده بود؟ نه، رها کنم این خیالات بیحاصل را.
شاید هم سید بهخاطر عرب بودن با آنها احساس سنخیت کرده و از قبایل «مغرب» که اسم اصلی و معرب «مراکش» است کمک خواسته بود. این هم بعید به نظر میرسید.
این روزها عربها در قضیهٔ فلسطین چنان بیآبرو شدهاند که جمال عبدالناصر مقبور و فهد پادشاه اسبق عربستان و صدام گور به گور شده هم زیر خروارها خاک از عرب بودن خود خجالت میکشند. بگذریم. توی همین فکرها بودم که دیشب پای منبر شیخ مسجدمان نکتهاش را فهمیدم.
زمانی بهترین انسان روی کرهٔ زمین میخواست برای خودش همسری برگزیند. اسمش جواد بود، پسر علی بن موسی الرضا (ع).
خلیفهٔ عباسی که حاکم ترکستان چین، افغانستان، پاکستان، بخشی از هند، ایران، عراق، ترکیه، سوریه، فلسطین، قسمتهایی از اروپا، عربستان، یمن، مصر و کشورهای شمال آفریقا بود، دخترش را به عقد او در آورد، اما جواد الائمه (ع) بانویی را میخواست که همشأن خودش باشد و لایق مادری بهترین انسان بعدی!
او که یگانهٔ دهر بود، از میان تمام دختران عالم دوشیزهای به نام «سمانه» را انتخاب کرد. «سمانه مغربیّه». اهل همین مغرب بود؛ یا به قول امروزیها مراکش. عجیب آنکه قرار است بهزودی پادشاهی جهان بهدست نواده همین سمانهٔ مغربیه بیفتد!
آری اگر مردم مراکش بفهمند چه خبر است، بهعنوان «خانواده مادری پادشاه جهان» سهم خود را در آخرالزمان مطالبه میکنند و گلوی دشمن بهترین انسان روی کرهٔ زمین را میفشارند. کاش دولت قبلی ما هم، که زبان دنیا را بلد بود، ارتباطش را با دولت مراکش قطع نمیکرد...
🗓 سوم رجب ۱۴۴۵، مصادف با شهادت فرزند «سمانه مغربیه» امام هادی (ع)
✍ مهدی دُریاب
✅ اینجا
#حرف_حساب بخوانید؛ (برشهای ناب از کتابهایی که خوانده و سخنرانیهایی که شنیدهایم)
https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f