✳ تشهد و تعهد 🔻 آیا این‌که من در نمازم بگویم «اَشهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رَسولُ الله»، در مأذنه‌ی شهر و ولایتم به‌عنوان یک شعار عمومی، به‌عنوان نمایشگر سیمای کلی این جامعه گفته می‌شود «اَشهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رَسولُ الله»، این شهادت به نبوت، این به نبوت و اعلام این ایمان، بر دوش من مُتشهِّد، بر دوش آن جامعه‌ای که این تشهد به‌عنوان شعار او گفته می‌شود، می‌گذارد یا نمی‌گذارد؟ سؤال این است. 🔸 جواب این است که بلی، می‌گذارد. چه تعهدی بر دوش پیرو پیغمبر و پذیرنده‌ی دعوت می‌گذارد؟ در یک کلمه، این را من خلاصه می‌کنم؛ تعهدی که، مسئولیتی که انسانِ معتقد به نبوّت نبی بر دوش می‌گیرد، عبارت است از دنباله‌گیری از راه نبی و قبول مسؤولیتِ به منزل رساندن بار نبی. خیلی آسان ادا می‌شود این کلمات، اما خیلی مسؤولیتش سنگین است؛ و اساساً امت نبی و شاهد نبوت بودن هم همین است. 👤 📚 از کتاب «طرح کلی اندیشه‌ی اسلامی در قرآن» ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f