تمدن‌سازی آتش‌محور یا نورمحور؟!
♨️ در یادداشت‌های قبل اشاره شد که حباب، آیت هوای نفس است. و اما وقتی آتشی به یک حباب زده شود، آن آتش شعله‌ورتر می‌شود و این پدیده، آیت حطمه است. حطمه آتشی است که با هوای نفس جهنمیان مخلوط شده و شعله‌ورتر می‌باشد.
♨️ چهارشنبه سوری، یکی از مظاهر تمدن‌سازی آتش‌محور است. تمدن‌سازی و جامعه‌سازی می‌تواند آتش‌محور و یا نورمحور باشد. از این دو حالت خارج نیست. تمدن‌سازی و جامعه‌سازی در عصر حاضر آتش‌محور است و تمدن نوین اسلامی در عصر جامعه مهدوی، نورمحور خواهد بود.
♨️ در قرآن کریم، تقابلی وجود دارد بین نار و نور. اجنه از جنس نار هستند و ملایکه از جنس نور. خشم و شهوت و کینه و حسد از جنس نار هستند و وضو و نماز و تفقه و تعقل از جنس نور. علوم انسانی مدرن عمدتاً مبتنی بر خشم و شهوت هستند. بعنوان مثال علم اقتصاد در مبانی و در فرمول‌هایش عمیقأ مبتنی بر خشم و شهوت بوده و آتش‌محور است. استرس بدهی و حرص و طمع در زندگی اقتصادی بخش کوچکی از این آتش‌محوری است. سایر علوم انسانی مدرن نیز همینطورند نظیر جامعه‌شناسی، روانشناسی، مدیریت، و علوم سیاسی؛ همگی مبتنی بر آتش هستند نه نور. این بحث، بحثی مفصل است و سرریز آن در همه علوم قابل بررسی است.
🔆امام جریان حق: خودش نور است
متقین: خط مشی‌شان نور است
مومنین: اقتباس نور می‌کنند
♨️منافقین: باید التماس نور بکنند
کفار: خط مشی‌شان در تاریکی با نار است
امام جریان باطل: خودش نار است
✅ تمدن‌سازی باید نورمحور باشد. طراحی جشن‌های اجتماعی نیز که یکی از ابعاد تمدن است، باید نورمحور باشند نه آتش‌محور. هجرت فردی و اجتماعی از نار به نور یکی از مولفه‌های معرفت توحیدی است.
✍️ اندیشکده تثبیت| امیر حسینی
@tasbit1444